tanımadığınız birinin telefonunu kullanmak

tanımadığım kişi izin verirse olabilecek durum.

hatta tanımadığım birine telefonumu kullandırırım. ne yapabilir ki telefonum ile bana?

bir seferinde telefonumu araçta unutmuştum, birine haber vermek zorundaydım, bana telefonunu vereceğimi tahmin ettiğim birinden telefonunu istedim, verdi sağ olsun.
aradım konumumu söyledim.

cinsiyet ayırır mıyım? seçenek varsa ayılabilirim yoksa ayırmam. insan sıkışmayı görsün, insan seçmiyor.

isterim.
zaten organize suç örgütü liderimizin talimatıdır. istersen isteme. teknik takibe takılmamamız için ''arkadaşlar biliyorsunuz narkotik peşimizde. o yüzden sevkiyatın yeri için aramızdaki haberleşmeleri başkalarının telefonundan yapmaya özen gösterin'' der.

kendini arayıp numara alanlar vardı bir zamanlar. var mı hala böyle şeyler acaba. eğer varsa şuh ve seksi bir hanımefendi bana böyle yapabilir.

kullanmam ve kullandırmam. hijyen takıntım var.

aklıma sabit telefonlu yıllar geldi. alt kat komşumuzda sabit telefon vardı hem de o yuvarlak dönen
sayıların olduğu mekanik telefonlardan. (1990) annemin işyerini aramam gerektiğinde, aşağı inip utana sıkıla annemi aramam gerekiyor arayabilir miyim derdim. o dantel özenle kaldırılır telin üstünden, külçe gibi ahize kulağa götürülür, konuşurken spiral kablo ile oynanır, düğüm atılır.
işin en zevkli, en heyecanlı kısmı arayan kişinin kim olduğunu bilmemek inanın. o mu acaba diye telefona koşmak...

haydi hep birlikte bir görgü kuralını hatırlayalım.
olabilir herkesin başına gelebilir. telefonsuz kalabiliriz ve o an mutlaka aramamız gereken biri vardır.
bu durumda o kişiyi arayıp "erghan...erkhan, elektarlar goltugun altında galık beni ara."
deyip kapatmak en doğrusudur.
milletin telefonunu dakikalarca kullanmayın.
he bir benim aklıma geldi tabi.hanginiz yazdınız.