taze fasulye yemeği

suyunun bol oluşuyla yapanın yemek bilgisinin olmayışının doğru orantıya sahip olduğunu düşündüğüm durum.

öyle yemekler yapıyorlar ki zavallı yeşil fasulyeler, bir tabak suyun üzerinde denizdeki minik gemiler gibi yüzüyor öylece.

gerçek taze fasulyenin ise suyu mümkün olduğu kadar az olmalıdır. arkadaşlar her yemekte su var zaten. lütfen bir şeyi de sulandırmayın.

zeytinyağlı bol domatesli azıcık da sarımsak eklenip kısık ateşte pişirilince on numara yenen yemektir. çok güzel bak olsa da yesek.

zeytinyağlının yanına pirinç pilavı ve çoban salata.

pilav ve yoğurt ile harika giden yemek.

mükemmel bir yemektir ama fasulyenin güzel seçilmiş olması gerekir.

allah günah yazmasın ama açlıktan geberiyor olsam kaşığın ucuyla belki yerim. sevmiyorum.

fasulyeyi boydan kesip bol domatesle zeytinyağı ile pişirmek... mükemmel bir lezzet.

t: yaz günlerinin baş tacı yemeğidir.

evet anne kuzusu yazar geldi açılın öhöm. benim annem bunu bir yapar, pazardan eşşek kadar adamların önünde hocam deyip el kavuşturmasıyla (annem eski köy öğretmeni) yahu bu adam kaç yaşında deme şokunu yaşayıp aldığımız incecik taze fasulyeleri bir sanata dönüştürür, ağızda eriyen taze fasulye olur mu sözlük olur. yanına da ev yapımı cacık gerisi seratonin.

allah günah yazsa bile yemeyeceğim yemektir. yemek sınıfında bile değildir. kabuklarını yemek nedir. bezelyeyi kabuğuyla yemekle aynıdır. nohudu kabuğuyla yemekle aynıdır. kabuksuz hali olan kuru fasulye tercihimdir. neymiş tazeymiş ya hadi abi. yumuşak olan her şey yenir bu mantıkla. yemeğin çıkış noktası yıllar önce kurnaz bir esnafın ''lan bunu kabuğuyla daha ağır böyle satalım'' demesiyle olduğuna eminim ama kanıtlayamam. sizlere afiyet olsun sayın yazarlar. aynen yumurta falan kırmaca var tadını değiştirebildiğiniz kadar değiştirin. zira anca öyle bir şeye benzeyebilir.

soğanı kavurun, içine fasulyeyi atıp biraz çevirin, sonra da domates ekleyin.

açılın bakalım benim en sevdiğim yemeklerden biridir ve en iyi yaptığım yemeklerdendir. ayrıca pişirmesi en kolay yemeklerden biridir. size minik bi tarif vereyim, bayadır tarif yazmıyorum..

öncelikle bir kuru soğan ince yemeklik olacak şekilde doğranarak tencereye alınır. üzerine ayıklayıp yıkadığımız bir kilo taze fasulye konulur. üzerine kabuğu soyulup yemeklik doğranmış iki domates konulur. isteğe bağlı miktarda tuz, 1 yemek kaşığı toz şeker ve yarım çay bardağı zeytinyağı üzerine gezdirilir. yarım çay bardağı da su ekleyebilirsiniz. ocağın en küçük gözünde en kısık ateşte yaklaşık 2 saatte pişirilir. sonra teşekkür edebilirsiniz..

püf noktaları:
-taze fasülye kılçıksız olmalı. eğer alırken farketmeyip kılçıklı aldıysanız salatalık soyacağı ile iki yanından soyarak kılçıklarından rahatça temizleyebilirsiniz.

-zeytinyağınız düşük asitli ve yemeklik ya da ısıl işleme uygun olmalı. riviera olmamalı.

-şeker zeytinyağlıların olmazsa olmazıdır.

-bu yemeğe salça konulmaz. muhakkak yaz domatesi olmalı. eğer domates bulunamıyorsa ev yapımı domates suyu olabilir.

-yüksek ateşte kaynatmıyoruz. kısık ateşte yavaş yavaş pişiriyoruz.

-fazla su eklememek gerekiyor ama pişerken arada kontrol edip biraz su ekleyebilirsiniz. bazı fasülyeler inanılmaz su çekiyor.

-bu yemekte soğanlar kavrulmaz. malzemelerin tamamı çiğden katmanlar halinde konur. biraz su salıp kaynamaya başladıktan sonra karıştırılır.

lif içerir, bağırsak dostudur.

yazın çıkar bu. iş yerinde çıkar eve gidersin ev de yapılmıştır. eskiden fasulye toplamayı severdim çünkü az topluyordun . sonra işin içine satmak saklamak kısmı girince iş ağır oldu. bir de bunun içinde çok böcük oluyor bitkisinin yani.
askerde fasulye yemeği çıkacağı zaman isyan ederdik.
ben de mutfakta yemek işlerine bakmama rağmen her birime düşen bir torba fasulyeden nasibimi alırdım.
kolay değil 3500-4000 bin kişiye fasulye yapmak. biber dolması köfte yapmak.

fasulye miydi ıspanak miydi tam hatırlamıyorum hangisiydi. mutfaktakiler geldi joyce abi dediler.
bu yemek zaten yenmiyor hep kaliyor. biz bunları şu yukarıdaki kömürlüğe dökecez. üstüne toprak atacaz. kim farkedecek zaten . kömürlerde çürümüş hem gelen yok giden yok ıssız yer.
olur mu dedim sakın. işten kaçmayın. bir şey olur gören olur. kömürleri almaya gelen olur.
bence fasulyeydi galiba çünkü ıspanağı çöpe atmak daha kolaydı çünkü. pırasayı zaten sadece beyaz kısmı alır aşçılar. biz acirdik ama kimse de yemezdi zaten.

askerde yemekler işte mevcut çok olduğu için geceden her şey hazırlanır, sabahcilar gelir yemeği yapar. geceden köfte yapılır sabahcilar kizartir.
geceden biber dolar fasulye ayıklanır sabah pişirilir.

sabah işte bir kalktık ki . bir kepçe gelmiş kamyonlar, alay komutanı da orda. kömürleri taşıyorlar. orayı temizliyorlar. valla yeminlen .
arkadaşlar diyor ki abi biz oraya gömseydik yandiydik. askerlik yandiydi . çıkardı bizim yaptığımız.

bence bu yemek etsiz kuşbaşısızda bazen güzel. el lezzeti olan iyi yapıyor dikkat ettim. bazısı su gibi yapıyor tat tuz yok.

yanına hep pilav yaparlar.
niye ?

yiyebildigim tek sebze yemeği.

yanına yoğurdu yakıştırdığım, yaz akşamlarının vazgeçilmez yemeklerinden.

bulgur pilavı ve yoğurt. efsane.

bol domatesli olacak ve fasulyeler kırılmış değil jülyen doğranmış olacak. dilmek deriz biz. dilinmiş fasulye çekti canım. ama bol domatesliiiii.

zeytinyağlı haline hayır demeyeceğim muhteşem lezzet.akçay'da yediğim damak çatlatacak kadar şahaneydi.

közlenmiş patlıcan salatasıyla ayrılmaz ikili olan yemek. anneannemin meşhur kara tenceresinde piştiği zaman bambaşka bir lezzeti olur.