tek ayak cezası almak

öğretmenler tarafından bir cezalandırılma türüdür. aynı zamanda hababam sınıfı serilerinde aklımızda yer etmiş en önemli sahnelerden de birisidir. şimdilerde okullarda uygulanıyor mu bilemem ama bugün tanınmış bir siyasetçi sabah yedi buçuk civarında bu cezayı almıştır.*

biraz önce spor yaparken bir denge hareketi yapıyordum. tek bacağın üzerinde dengede kalıp, diğer ayağı arkaya doğru uzatıp, iki elimizi de açarak dümdüz uzattığımız ve de aşağı doğru 4 aşamada inip, 4 aşamada kalktığımız bir hareket. *
neyse o sırada ilkokul yıllarım aklıma geldi.* bu bir cezaydı ama farkında olmadan dengede kalmayı da öğretiyordu, diye düşündüm. sonrasında cezanın bizim için anlamını. düşünsenize minicik beden yaptığı bir suçun karşılığında birçok insanın karşısında cezalandırılarak yıldırılmaya çalışıyor. tekrarlanmaması için bedeni bir acı egzersizi yaparken ruhu da başkalarının önünde küçük düşürülmeye maruz kalıyor.
sonrasında bu cezayı aldığım anları düşündüm sırayla. * ilk başlarda bu durum üzücü idi. yanlış yapmış ve cezalandırılmıştım. sonrasında ise cezaya kalktığımız arkadaşlarım ile birlikte fısıltı ile konuşulan ve gizli gülümsemelerin olduğu bir ana dönüştü. ve umursamaz olmuştum artık. utanca mı alıştım yavaş yavaş, utanmamayı mı öğrendim? üstelik okulda ve öğretmenimden öğrendim. hata yapınca ceza alacağımı, cezalar karşısında yanlıştan vazgeçmemeyi ve de bu durumu tekrarladıkça umursamaz olmayı.
bir yerde yanlış varmış, yanlışlıklar ise hayatımda normal olmuş. belki de bu yüzden şu an birçok yanlışı kanıksadık kimbilir. ve belki de yanlışlıkları düzeltme yöntemlerine susmayı. *

okulda başarılı bi ogrenciydim ama bu cezayı çokça almıştım itaatsizlikten dolayı. o lanet olası kahvaltıyi yemek istemiyordum, o dersi dinlemek istemiyordum. istediğim kişiyle öpüşürdüm. kimseye zararım yoksa bundan sana ne kompleksi öğretmen. yine sinir geldi.

(bkz: flamingo cezası)*