tekrar tekrar yaşamak istenilen anlar

insanı büyüleyen, içini huzur ve mutlulukla dolduran nadide anlardır. erkek arkadaşıma ilk sarıldığım gündür. #637621 burada anlatmıştım o günü, tekrar yazmayayım. ben sizin güzel anılarınızı dinlemek için geldim; buyrunuz başlık sizin.

ilk gittiğim konser.

genellikle hatırlandığında insanı üzen anlar, daha doğrusu anılardır.. * ama sonra amaan boşver dersiniz neyse.

ben tüm döner yediğim anları tekrar-tekrar yaşamak isterim.

sevgiliyle sabaha kadar konuşulan o ilk gece.

16-18 yaş aralığımın her günü.

tatil yaptığım zamanları,tekrar tekrar yaşamak istiyorum. bodrum sokaklarında, kafam bi dünya gezdiğim zamanları. bugün bile hatırladığımda duygulanırım. keşke o günler geri gelse,ya da daha güzellerini yaşayabilsek.

şampiyonlar liginde beşiktaş'imin evinde benfica'yi agirladigi o unutulmaz macta abuobakar'in golu.

ılk yari 3 - 0 gerideyiz stadda bir gerginkik hakim ama destek tam gaz devam ediyor. devre oldu takimi cagirdik moral verdik falan ama akillar ikinci yarida. "simdi yuklenecez benfica iyi takim arka bos kontra atakla bizi rezil edecekler" dusuncesi hakim. neyse ikinci yari basladi ama ne baslama. akin akin gisiyoruz benfica kalesine. once cenk tosun'un muhtesem volesi stad yikiliyor. yuklendikce yukleniyoruz. tribun nasil biliyor musun? boyle heyecandan karnimiz agriyor. ardindan penalti, ricordo quaresma. "hadi be oglum hadi be ya" aglamakliyiz resmen.

ve o an! sagli sollu geliyoruz. sanki butun stad maci o an oynuyoruz. sagdan sondan ortalar kaleci devlesiyor kalesinde. biz trubunde alt akta ust usteyiz. tanimiyorum yandakini kolumu siktigini hatirliyorum. soldan orta geldi. sekti! dustu abuobakar'in onune o top cizgiyi gecti ya uc sira arkamdaki kadin ustumdeydi benim ben yandakinin kucaginda solumdaki bi ustte cildirmis. ulan be! ne heyecandi. tekrar tekrar yasamak isterdim o ani.

(bkz: 17 nisan 2005 fenerbahçe beşiktaş maçı)