temizlikçi belası

özellikle büyükşehirlerde güvenilir ve işi iyi yapanın neredeyse hiç olmaması nedeniyle yaşanan dertler bütünü.

sebepleri:

1 - arz eksikliği (ciddi bir açık var bu konuda, kadınların çoğunluğunun bazen haftanın 6 günü çalıştığı büyükşehirlerde resmen karaborsa)

2 - bu kitlenin ekseriyetle cahil olması (herhangi bir vasıf gerektirmeyen sadece zaman ve enerjisi olan herkesin yapabileceği bir işi lütfumuş gibi sunmaları, binbir naz)

3 - arsız olmaları (temizlik yaparken evde gördükleri iki paket peynirin birini isteyen mi dersin, ben et yemeği ve akşam üzeri kahve yoksa gelmem diyen mi dersin, kırdıkları şeyden hiç haberleri yokmuş gibi davranan mı dersin...)

4 - s*klerinin ucuyla iş yapıp takdir beklemeleri. dolabı da temizle dersin, üstünü silmez. üstünü siler rafları sallar vs vs (bkz #2)

5 - deterjan ve küçük mutfak eşyaları (çatal -bıçak, saklama kabı v.b) hırsızlığı

mağdurlarından biri olarak çözüm aradığım bela. ankara/incek düzenli ve sık çalışabilecek ev yardımcısı arıyorum.

şirketler aracılığıyla bulduğum temizlikçilerin hiçbirinden memnun kalmadım. referanslı olacak, hani arkadaş tavsiyesiyle falan olunca iyi çıkma olasılığı yüksek. bir de türk temizlikçilerin çok iş yapıyormuş gibi görünüp çoğu şeyi savsakladığını gördüm, hemen kaçmaya çalışıyorlar falan. mesela baştan sabah 9- akşam 5 arası diye anlaşıyorsun, saat 3'te işim bitti diyor. mutfak dolaplarını siler misin diyorsun. sonuçta anlaşmamıza göre 2 saat daha çalışması lazım ama surat falan asıyor, siliyor ama öyle üstünkörü falan.. benim bi' olga'm vardı. hem muhteşem temizlik yapardı, hem de öyle kaç saat anlaştıysam o saatleri arasında arada yemek-kahve araları haricinde durmaksızın çalışırdı, yapılacak işleri söylediğimde de hiç surat asmazdı. ama memleketine gitti, onun gibisini de bi' daha bulamadım.. kala kala hep suratsız ve üstünkörü iş yapanlara kaldık..

kullanmayarak ruh sağlığımı koruduğum hizmet. akşam eve geldiğimde sinirden ağladığım çok oluyordu. şimdi birkaç saatte kendim hallediyorum, kafam rahat. 3000 tl verip akşam bir de kitap altı silmek, yıkayıp makinada bıraktığı bezleri toplamak, yarım yamalak yaptığı etrafı toparlamak kanıma dokunuyordu. “kel kör kendi işini kendin gör.” mottosu ile kökten çözdüm ben olayı. 3 aydır kendim yapıyorum, mis.

(bkz: koltuk belası)

"temizlik şirketi kurmak" gibi girişimcilik ruhunuzu kabartır bu mevzu.

ya evi büyük bulur, ya yapacağı alanı beğenmez, ya da lokasyonu.
'evde tek başına işini yapacaksın' dersin, öyle risklere giremezlermiş.
türkan şoray kuralları var ablalaların, banyoyu yapamam dediler en son.
ablacım, ben sana hizmet etmek için çağırıyorum zaten temizliğe.
ne demek hepsini ben hallederim, masaj da bonusu olur.