teşekkür etmeyen insan

teşekkür etme özürlüsüdür. şu hayatta hiç sevmediğim insan tipidir.
birisine bir konu hakkında yardımcı oluyorum. her türlü sorusuna cevap veriyorum sonra karşı taraftan tık yok. nasıl olsa cevabını aldı ya gerisi önemli değil, çok var böyle tiplerden.
teşekkür etmeyi bilin, özür dilemeyi bilin. bir taraflarınız eksilmez. odun gibi durmayın.

ağzına vurulasıdır. bir de bunun yanında özür dilemeyenler de vardır ki, iki kere ağzına vurulasıdır.

öküz.

ben çok teşekkür ederim, marketten çıkarken kasiyere, kapımı az açan amcaya, yol veren şoföre sesim gitmeyeceği için başımı eğerek teşekkür ederim. gel gelelim bazı öküzlere harbiden öküz gibi suratıma bakıyor ya hu tamam nezaketen cevap vermiyorsun, verme ama bir tebessüm et.

kibar olmaktan uzak insan.
ben sürekli teşekkür etmeye alışmışım. hatta karşımdakinin teşekkür edeceği bir konu var ben ondan evvel ediyorum. yanımdakinin yerine ediyorum, teşekkür ederiz diye.
en basiti, bir cafede oturuyoruz işletme sahibi mecbur kalıp yer değiştirme talebinde bulunuyor. dinliyorum kalkıyorum sonrasında teşekkür ediyorum vs. normalde insanlar orada tek taraflı teşekkür bekler. rica eder sen de uygularsın işletme sahibi teşekkür eder. uyum sağlarsın değişikliğe vs. ben detaylı açıklama nezaketinde ve anlatış şeklinin inceliğinde görebiliyorum onun da teşekkür duyması gerektiğini. her an kullanıyorum. markette sokakta günlük hayatta.
rica etmek, teşekkür etmek, kusura bakma veya kolay gelsin demek bu kadar zor olmamalı. bu iletişim dili güzel. biri bir sorunu çözmemi rica ediyor. anlamak için uğraşıyorum. dinliyorum nasıl yapacağımla ilgili direktifleri. sonrasında hallederim ve kusura bakmayın ben de çözemedim hemen, bilmediğim için derim. anında olumlu bir dönüş alıyorum. olur mu öyle şey vs. her şey kabullenmekle ilgili.
teşekkür bilmeyen insan kibirli ya da kaba geliyor. birinin sana aslında yardımı dokunduğunu veya ona teşekkür etmenin seni de iyi hissettireceğini kabullenmemekle ilgili. eksik bir durum olduğunu fark etmekle ilgili. sıranı verirsin zaten vermesi gerekirdi olgusu varsa kabullenmez zaten ve teşekkür etmez. benim gözümde gurur yapıp özür dilemeyi şahsına hakaret kabul eden insanla aynı kategoride. teşekkür edince bir şeyin eksilmeyecek.

bilmiyorum ya... sanırım ben fazla önemsiyor da olabilirim bu konuyu ama genel olarak teşekkür özürlüsü insanların içinde olduğum için, kendim bunların aksi olduğum için çok dikkatimi çekiyor. bu gerçekten çok kırıcı ve kabaca.
orada burada, her an her yerde iyi günler/kolay gelsin/teşekkür ederim kelimelerini dilime pelesenk etmişim. bir insanın senin için fedakarlık etmesi, zamanından ve emeğinden harcaması teşekkürü hak ediyor. sokağımdaki çöpçüyü ne zaman görsem kolay gelsin teşekkür ederim dememin sebebi de bu. kasiyere de. hayır, işi bu zaten diye bakmamak gerekiyor. insansak, teşekkür etmeyi bilmemiz gerekiyor. bu ince bir düşünce de değil, olması gereken.

kabalıklar gözüme batıyor. insanlara kendinizi kanıtlama ihtiyacınız olmadan teşekkür almayı ve etmeyi bilmemiz gerekiyor.
teşekkür etmek sizin gururunuzu kıracak ya da sizi küçültecek bir şey değil, aksine ne kadar kaba diyip teşekkür etmeyen insandan uzaklaşasım geliyor.

bu tarz insanlarla muhatap olduğum için ekstra dikkatimi çekiyor, önemsiyorum. biri bana fikir verse, bakın sadece düşüncesel bir zaman harcaması; yine teşekkür ederim.

gerçekten minnettâr olmak, teşekkür etmek, mutlu olmak için çok fazla sebebimiz var. hele biri bizi düşünmüşse, emek ve zaman vermişse...

by by..

(bkz: onun bunun çocuğu)

teşekkür etmek ve özür dilemek eziklik değildir. egonuza yenilmediğinizin göstergesidir. bu ikisini yapmayan insan net kabadır ve antipatiktir.

tefekkur etmeyen insandir ayni zamanda.