teslimiyet

teslimiyet, yaşam akışına karşı koymak yerine ona izin vermeyi içeren basit, ama çok derin bir bilgeliktir.

“ellerini görebileceğim bir yere koy” nidasının ardından yapılası eylem.

(bkz: rabbim bize bir gül emanet edip 6 sene koklattı)

ne tanrıya ne emin ellere ne de bir baskıya...ben acıya teslim oldum.

ne tanrıya ne emin ellere ne de bir baskıya... yalnızca kendime.

"al beni, ne yaparsan yap."

anne olmak…

bazen savaşmayı bırakıp tamam ya, ne olacaksa olsun diyebilme hali. kimine göre huzur, kimine göre pes etmek. aslında ipin ucunu bırakmak değil, ipin seni nereye götürdüğünü izlemeyi seçmek.

allaha teslim olmak en iyisidir her durumda ona teslim olmalıyız

teslim olun arkadaşlar,bazen hayata teslim olun, hayatın size verdiklerine ve sizden aldıklarına teslim olun ama mücadeleyi de bırakmayın.. sadece kontrol edemediğiniz şeylere teslim olun.

bunun inanç ile alakalı ilişkilendirmemek gerekse bile, aslında her inasan içsel olarak tanımlayamadığı mistik bir inancın kaderine teslim olur.
insan, doğası gereği kişisel hazzın ve mutluluğun avcısı olur; kendini hayatı ve genel adaleti tabii olduğu mantığın adaletine göre şekillendirir ve doğruluğuna inanır.
en nihayetinde kötülüğün dışında herkes ve her şeye dair iyi niyetleri ve düşünceleri olsa bile, zirveye ve hedefine ulaşamadığından hataya sevk edilir dışlanır.

mücadele bırakılan evrede teslimiyet başlar, kimisi susarak kimi kusarak kimi kusturarak.