alex de la iglesia'nın yazıp yönettiği, 2017 yılında gösterilmiş olan bir ispanyol filmi.
hareketli madrid şehir merkezinde, yüksek sesli bir silah sesi ve iki gizemli ölüm, yıpranmış bir barda birbirinden farklı sıradan şehirlileri sıkıştırır. paranoya, korkmuş müdavimleri birbirlerinden şüphe etmeye zorlar.
hareketli madrid şehir merkezinde, yüksek sesli bir silah sesi ve iki gizemli ölüm, yıpranmış bir barda birbirinden farklı sıradan şehirlileri sıkıştırır. paranoya, korkmuş müdavimleri birbirlerinden şüphe etmeye zorlar.
öne çıkanlar | diğer yorumlar
başlık "adorno" tarafından 29.12.2020 23:05 tarihinde açılmıştır.
1.
az önce izlediğim türü komedi görünen ama bence psikolojik gerilim olan film.
--! spoiler !--
insanların hayatta kalma içgüdüsü devreye girdiği anda bambaşka birine dönüştüğü, içindeki ilkelliğin ortaya çıktığı, gücü eline alanın -bu filmde güç unsuru bardaki silah- diktatörleştiği, insani ilişkilerin salt menfaatler doğrultusunda ilerlediği değişik bir konuyla gösterilmiş.
içerdiği metaforlar sebebiyle platform, çember gibi bazı filmlere benzetebiliriz ancak onlar kadar kuvvetli etki veremedi. seneler önce izlediğim balada triste de trompeta isimli bir başka ispanyol filmini anımsattı biraz, yanlış hatırlamıyorsam orada da tüm karakterler absürttü ondan olabilir. bu durum insan psikolojisini sorgulamaktan çıkarıp, korku gerilim konulu düz bir film olarak izlememize sebebiyet veriyor. bazı mantıksal hatalar da filmi otomatikman başyapıt olmaktan çıkarmış. mesela madem hükümet konuya el koydu, orayı yakmaya gelenler bardakileri görüyor o anda onları da vurabilirlerdi. hatta en başından bardan çıkanları vurdukları gibi, bardakiler camlara yapışmış dışarı bakarken de vurabilirlerdi. barı yakmak için girdiklerinde ya da yangından sonra kapının önünde şerit çekerken de duyup yaşayanlar olduğunu fark edebilirlerdi. yine de bir şekilde merak duygusunu son ana kadar diri tuttuğundan çerezlik olarak izlenebilir.
--! spoiler !--
--! spoiler !--
insanların hayatta kalma içgüdüsü devreye girdiği anda bambaşka birine dönüştüğü, içindeki ilkelliğin ortaya çıktığı, gücü eline alanın -bu filmde güç unsuru bardaki silah- diktatörleştiği, insani ilişkilerin salt menfaatler doğrultusunda ilerlediği değişik bir konuyla gösterilmiş.
içerdiği metaforlar sebebiyle platform, çember gibi bazı filmlere benzetebiliriz ancak onlar kadar kuvvetli etki veremedi. seneler önce izlediğim balada triste de trompeta isimli bir başka ispanyol filmini anımsattı biraz, yanlış hatırlamıyorsam orada da tüm karakterler absürttü ondan olabilir. bu durum insan psikolojisini sorgulamaktan çıkarıp, korku gerilim konulu düz bir film olarak izlememize sebebiyet veriyor. bazı mantıksal hatalar da filmi otomatikman başyapıt olmaktan çıkarmış. mesela madem hükümet konuya el koydu, orayı yakmaya gelenler bardakileri görüyor o anda onları da vurabilirlerdi. hatta en başından bardan çıkanları vurdukları gibi, bardakiler camlara yapışmış dışarı bakarken de vurabilirlerdi. barı yakmak için girdiklerinde ya da yangından sonra kapının önünde şerit çekerken de duyup yaşayanlar olduğunu fark edebilirlerdi. yine de bir şekilde merak duygusunu son ana kadar diri tuttuğundan çerezlik olarak izlenebilir.
--! spoiler !--
devamını gör...