1.
bu kitap sogyal rinpoche'nin yazdığı tibet'in yaşam ve ölüm kitabının temel alındığı kitaptır. padmasambhava tarafından ms. 750-800 yılları arasında yazıldığı düşünülüyor. tibet budizmi, ölüm sonrası vb. konularla ilgileniyorsanız, sizin için biçilmiş kaftan.
ms. 750'li yıllara yakın bir tarihte, padmasambhava isimli, doğaüstü güçlere sahip olduğuna inanılan gizemli bir kişi hindistan'dan tibet'e geldi. gerçek adı bilinmiyordu, ona verdikleri padmasambhava namı nilüfer'den doğan demekti. hayatı tam olarak bilinmiyor fakat hindistan'da yaptığı büyü işleriyle adını duyurduğu anlaşılıyor. padmasambhava buda dinine inanıyordu ve tibet'te de budizm'i yaymaya başladı. hastaları iyileştirmek ve geleceğe dayalı isabetli tahminler yapmakla ünlendi. padmasambhava'nın etrafına birçok takipçisi ve müridi toplanmıştı, o artık tamamen dini ve kutsal bir karakter haline gelmişti. fakat o da her fani gibi ölümle yüzleşecekti. padmasambhava ölümün kendisini kucaklayacağını biliyordu. bu sebeple ölümden sonra yaşanacakları anlatan bu kitabı kaleme aldı. kitabın adı bardo thodol ' yani türkçesiyle 'öbür dünyanın çağrısından kurtuluş kitabı' idi. fakat sambvaha, bu kitabın tehlikeli olabileceğini düşünerek onu saklamaya karar verdi. ms. 800'lü yıllarda yaşama veda ettiğinde, onun en büyük eseri olan bu kitap gizemli bir hazine olarak saklanmış vaziyetteydi. bu tarihten yaklaşık 550 yıl sonra 1350'lerde karma lingpa adlı birisi, bu kitabın yerini tarif eden haritayı rüyasında gördüğünü söyledi. fakat kehanete göre, harita şifreliydi ve sadece bu kitabı bulması gereken kişi haritanın gizemini çözebilirdi. karma lingpa bu kitabın izine düşer ve bir gün himalaya dağlarında kitabı bulmayı başarır. lingpa'nın, tibet budistlerinin kutsal kitabı sayılan bu eseri bulması dini anlamda büyük bir yankı uyandırır. artık bu kitap tibet budizmi'nin vazgeçilmez kitabı haline gelmiştir. kitabın batı tarafından tanınması ise 1919'dan sonra oxford üniversitesi'nde antropoloji üzerine araştırmalar yapan, walter evans-wentz sayesinde olmuştur. arabistan ve hindistan üzerine seyahate çıkan wentz, budist inancını merak ederek incelemek istemekteydi. bu seyahatte yolu tibet'e kadar uzanır. burada tibet budizmi'nin en büyük kitabı kabul edilen bardo thodol'ü keşfeder. evans-wentz'in bu eseri tercüme edip okuması 1 yıl kadar sürer. keşfettiği bu gizemli eserin mutlaka yayınlaması gerektiğini düşünür. evans-wentz, dikkatini çeken bu ilginç kitap üzerine çalışmaya başladı ve 1927 yılında kitabı ingilizce'ye tercüme etti. wentz bu kitabın bir avuç ilgili insandan başka kimsenin dikkatini çekmeyeceğini düşünüyordu. fakat kitabı kısa sürede çok fazla ilgi gördü. bu eser günümüzde birçok dile çevrilmiş şekilde, raflardaki yerini almıştır.
ms. 750'li yıllara yakın bir tarihte, padmasambhava isimli, doğaüstü güçlere sahip olduğuna inanılan gizemli bir kişi hindistan'dan tibet'e geldi. gerçek adı bilinmiyordu, ona verdikleri padmasambhava namı nilüfer'den doğan demekti. hayatı tam olarak bilinmiyor fakat hindistan'da yaptığı büyü işleriyle adını duyurduğu anlaşılıyor. padmasambhava buda dinine inanıyordu ve tibet'te de budizm'i yaymaya başladı. hastaları iyileştirmek ve geleceğe dayalı isabetli tahminler yapmakla ünlendi. padmasambhava'nın etrafına birçok takipçisi ve müridi toplanmıştı, o artık tamamen dini ve kutsal bir karakter haline gelmişti. fakat o da her fani gibi ölümle yüzleşecekti. padmasambhava ölümün kendisini kucaklayacağını biliyordu. bu sebeple ölümden sonra yaşanacakları anlatan bu kitabı kaleme aldı. kitabın adı bardo thodol ' yani türkçesiyle 'öbür dünyanın çağrısından kurtuluş kitabı' idi. fakat sambvaha, bu kitabın tehlikeli olabileceğini düşünerek onu saklamaya karar verdi. ms. 800'lü yıllarda yaşama veda ettiğinde, onun en büyük eseri olan bu kitap gizemli bir hazine olarak saklanmış vaziyetteydi. bu tarihten yaklaşık 550 yıl sonra 1350'lerde karma lingpa adlı birisi, bu kitabın yerini tarif eden haritayı rüyasında gördüğünü söyledi. fakat kehanete göre, harita şifreliydi ve sadece bu kitabı bulması gereken kişi haritanın gizemini çözebilirdi. karma lingpa bu kitabın izine düşer ve bir gün himalaya dağlarında kitabı bulmayı başarır. lingpa'nın, tibet budistlerinin kutsal kitabı sayılan bu eseri bulması dini anlamda büyük bir yankı uyandırır. artık bu kitap tibet budizmi'nin vazgeçilmez kitabı haline gelmiştir. kitabın batı tarafından tanınması ise 1919'dan sonra oxford üniversitesi'nde antropoloji üzerine araştırmalar yapan, walter evans-wentz sayesinde olmuştur. arabistan ve hindistan üzerine seyahate çıkan wentz, budist inancını merak ederek incelemek istemekteydi. bu seyahatte yolu tibet'e kadar uzanır. burada tibet budizmi'nin en büyük kitabı kabul edilen bardo thodol'ü keşfeder. evans-wentz'in bu eseri tercüme edip okuması 1 yıl kadar sürer. keşfettiği bu gizemli eserin mutlaka yayınlaması gerektiğini düşünür. evans-wentz, dikkatini çeken bu ilginç kitap üzerine çalışmaya başladı ve 1927 yılında kitabı ingilizce'ye tercüme etti. wentz bu kitabın bir avuç ilgili insandan başka kimsenin dikkatini çekmeyeceğini düşünüyordu. fakat kitabı kısa sürede çok fazla ilgi gördü. bu eser günümüzde birçok dile çevrilmiş şekilde, raflardaki yerini almıştır.
devamını gör...
2.
bu kitap enter the void filminden aklımda kalmıştı diye hatırlıyorum; denk gelmişken alayım dedim ve aldım. içeriği hakkında bilgim vardı elbette ancak zorlu üslubu ile berbat çevirisi beni perişan etti.
devamını gör...