18. yüzyılda, gezegenlerin güneş'e olan uzaklıklarını büyük bir yaklaşıklıkla hesaplamayı sağlayan yöntem.

ilk 2 tanesi hariç, diğerleri bir önceki sayının 2 katı olan bir sayı dizimiz var:

0, 3, 6, 12, 24, 48, 96, 192

bu sayıların hepsine 4 ekleniyor:

4, 7, 10, 16, 28, 52, 100, 196

sonra da hepsini 10'a bölüyoruz:

0,4 - 0,7 - 1 - 1,6 - 2,8 - 5,2 - 10 - 19,6

işte bu son sayılar, güneş sistemi'ndeki gezegenlerin, astronomi birimi (ab) cinsinden güneş'e olan uzaklıkları. yani:

merkür --> 0,4 ab
venüs --> 0,7 ab
dünya --> 1 ab
mars --> 1,6 ab
2,8'i aşağıda anlatacağım.
jüpiter --> 5,2 ab
satürn --> 10 ab
uranüs --> 19,6 ab

***

normalde güneş'e 2,8 ab uzaklıkta herhangi bir gezegen yok. ancak hemen hemen aynı uzaklıkta asteroit kuşağı var. bu kuşak belki de o bölgede bulunan bir gezegenin, uzun zaman önce parçalanıp parçalar halinde yörüngeye oturmuş olmasıyla oluşmuş olabilir.

bu hesaplamalar yapıldığında neptün henüz keşfedilmemişti. o nedenle liste uranüs ile bitiyor. zaten neptün'ün keşfi gösterdi ki, bu yasa neptün'den itibaren geçersiz hale geliyor. yani aslında genel geçer bir kesinlik kazanmış gerçek bir yasa değil aslında bu. ancak uzun zaman boyunca hesaplamalar için kolaylık sağladığı da biliniyor.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"titius bode yasası" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim