toksik pozitiflik

kişilerin olayların sadece pozitif yanını görüp, bunu aşırılaştırması durumu. bir nevi mutluluk zehirlenmesi diyebiliriz. misal; bir arkadaşınıza 'evimi, işimi, her şeyimi kaybettim sokakta kaldım' diyorsunuz o da size 'olsun nefes alıyorsun ya yaşamak ne güzel' diyor.
toksik pozitif insanlar; olayın içindeki tüm olumsuz duyguları bastırıp, tek bir olumlu durumu kabullenirler. pollyannacılıkla benzetilebilir ancak pollyannacılık toksik pozitifliğin yanında daha masum kalır.

(bkz: polyannacılık)

asap bozan insan özelliğidir. başınıza ne gelirse gelsin "yaşıyoruz ya, buna da şükret" demeleri ancak önemsediğimizin yaşamak değil, nasıl yaşadığımız olduğunu takmamaları göz seğirmeli rüyalara girmeli sinirlendirir.

'her şerde bir hayır vardır.' . sana kötü bi haberim var dostum . bazen çok kötü ve telafi edilemez şeyler olur . sadece olurlar . içlerinde bi artı ya da hayır olmadan ,öylece olurlar. çünkü hayatın olağan akışı çoğunluklar böyledir.

bu insanlar insanı deli eder! bir şeye kırılmana, azcık surat asmana hatta ağlamana izin vermezler. gelirler dibinize başlarlar konuşmaya, sirk palyaçosu gibi sürekli sırıtmanı beklerler!

karantina demeyelim de koza diyelim.

incinmişsin.

insansak pozitifi de negatifi de hissedebilmeliyiz bence. öbür türlü siz ne kadar pozitifliği zorlasanız da pozitif hissetmiyorsunuz ki ondan toksik oluyor zaten.

çok daha fazla stres olmamıza ve kendimizi daha fazla zorlamamıza neden olan kavramdır. oysa ki kendimize ait olan şeyleri iyi ve kötü yanlarıyla kabul etmek, hayatımızda iyi giden şeylere tutunmak ya da kötüyle savaşmak insan doğası için daha sağlıklı davranışlardır.

nil karaibrahimgil

ülkenin bugün içinde bulunduğu karanlık tablonun mimarı olan zarar verici seviyedeki olumluluk hali.

çoğu insan toksik pozitiflikle tevekkül etmenin ayrımını yapamıyor bizim ülkede. en kötü koşullarda bile "olsun ya buna da şükür" diyen tipler aslında koşulları iyileştirmek için yeterli çabayı gösterdikten sonra işi allah'a bırakmak gerektiğinin farkında değiller.

mutsuzluğun, ya da bulunduğu durumdan memnun olmamanın kişinin şımarıklığı ya da kuruntusu olduğunu dikte etmeye çalışırlar ve ağızlarından genelede "işe bir de iyi yanından bak", "pozitif kal" gibi duyunca karşı tarafı daha da sinir eden laflar çıkar.

bu kişilere tokat attığınız zaman diğer yanaklarını göstermeleri muhtemeldir.

bir yerde çalışmaya başlamıştım. molada sigara içmek için bina dışına çıktım arkadaşımla. yanımıza çocuk arabasında ufak bir çocuğu olan, biraz mendil satan biraz dilenen bir kadın yaklaştı ve para istedi. hava da soğuktu, üstlerinde başlarında bir şey yok, çocuğun ayakları çıplak. para istedi. biraz da sohbet ettik. yanımdaki arkadaş neden çalışmak yerine dilendiğini sordu, çocukla beraber iş bulamadığını söyledi. kocan peki diye sorunca kocadının eroin bağımlısı olduğunu öğrendik. e kadın sığınma evleri var öyle bir yerden yardım istesen diyince "o kadar kötü değil durumumuz, buna da şükür" dedi. işte bu düşünce tarzının sosyoekonomik açıdan daha iyi durumda olan insanlar tarafından sağa sola sıvanmasıdır toksik pozitiflik. asap bozmakla kalmaz, gerçeklikten uzaktır, kötü olanı onarmayı / düzeltmeyi de engeller.

şu "toksik" kavramını günlük hayata sokan herkesin yedi ceddini anıyorum. böyle iğrenç bişey olabilemez ya!

gerçekliği ıskalamaya neden olur. bir şeyler olduğunu kabul etmezsen doğal olarak onu düzeltmek için de hareket edemezsin.

ayrıca şükür bambaşka bir konudur. her zaman şükredebiliriz ama bunun için haksızlığa göz yummamıza, başımıza gelenlerden alacak dersleri kaçırmamıza gerek yoktur.

halk arasında: “pollyanna’nın anasını s…ler kardeşim olacak diye sevinmiş.” şeklinde de ifade edilen durum.

yıllar sonra bir anda gelen aydınlanma;

toksik pozitivite için (bkz: normal sözlük)

eksi oy veremediğimiz, küfürün yasak olduğu bir yerde ben (bkz: nil karaibrahimgil alerjisi)nden bahsediyorum...

rahatsiz, irrite, tilt edici derecede pozitif perspektif.