travma sonrası stres bozukluğu

yaşanan üzücü, korkutucu, iç çatışma yaratıcı olaylar ve uyaranlar karşısında örselenen, afallayan ve anlamlandıramayan egonun iflası. başka biri olmakla düzelir veya boyut değiştirir. buna ne kadar düzelmek denilirse artık...

"çıkmıyor üstümden geçmişin kiri."

"değişir her şeyim, kimliğim yiter."

"bilmiyorlar neden kaçtığımı."

"geçmemiş bu kış, gelmemiş bahar."

"tercümesi zor bir şeye dönüşür yaşam."

"biter gerçekliğin, her gecede şüphe hükmünü sağlar."

"görmüyor onlar!"

ingilizcede ptsd olarak geçer.

yaşadığımız her olayın bilinç altımıza işlenip sonrasında bir şekilde dışa vurmasıdır. travmatik bir olay sonrası yaşanması gayet normaldir. ancak bundan sonra yapacağının her hareketi etkileyecektir, siz farkında olmasanız bile. böyle durumlarda profesyonel yardım almak en iyisi diye düşünmekteyim.

afetler, cinsel istismar, birini kaybetme ve korku dolu anlar travmaya neden olabilir fakat bir taşın ayağınıza değmesi de travma sebebi olabilir. yani her afet ya da kayıp, herkeste travmaya sebep olmayacağı gibi, travma nedenleri de kişiden kişiye farklılık gösterebilir. örneğin, deprem kuşağında yaşayan insanlar olarak depremi neredeyse hepimiz yaşamışızdır. o an korku oluşsa da gece deprem olacağı düşüncesinden dolayı uyuyamayan, aşırı panik yapan insanların sayısı azdır.

travma sonrası stres bozukluğu hastaları otobiyografik hafızaları ile ilgili sorunlar yaşayabilir. otobiyografik hafıza, kişisel deneyimlerimize dayanan hafızadır. tssb hastaları, stresli durum veya travma nedeniyle belirli olayları/ travmatik olayları hatırlamakta güçlük çekebilir. bu yüzden terapistin, hastanın yaşadığı travmatik olayı çözmek veya travmatik olayın ne olduğunu anlamak için belleğe odaklanması gerekir.

fakat aynı zamanda, bazı travma sonrası stres bozukluğu yaşayan hastalarda ise o olayı unutmak yerine olay hafızalarında tekrar tekrar canlanır. yani travmatik olay kişinin hafızasında canlanır ve tekrar yaşanır. terapistler bu durumda da hafızaya odaklanmalıdır.

katıldığım bir piskoloji konferansında, travmanın stres faktörüne bir anda ve yoğun bir şekilde maruz kalınması sonucu ortaya çıktığını öğrenmiştim . örneğin kişi bir yakının, hastalığından dolayı öleceğini biliyor ve kendini mental olarak aslında hazırlamış oluyor. ancak sağlıklı olan yakının, bir kaza sonucu aniden ölmesi kişide travmaya sebep oluyor ve durumu kabullenmesini zorlaştıyor. yıllar önce ölen yakınını bekleyen bir danışanı, terapiler sırasında, travma sonrası yaşayamadığı yas dönemini, yıllar sonra yaşayıp ağlamaya başlıyor. umarım kimsenin başına gelmez dediğim bir durum.

şiddetli psikolojik veya fiziksel travmadan sonra görülen rahatsızlıktır.
travmatik olay düşüncelerle tekrar tekrar yaşanır.
olayı rüyada görme, bu yüzden de uyumak istememeye bağlı uyku bozuklukları sıktır.

tanı travma sonrasında 1 ay geçtikten sonra konur.
tedavide psikoterapi, antidepresanlar kullanılmaktadır.

tsss diye adlandırılır.yaşanılan travmanın ve afallayan beynin kaçış noktası stres bozukluğu yaratmak olmuştur.

geçmişin en ağır yük olduğunu yüzümüze çarpan olay

amerikan ordusunun yakın zamanda yaptığı bir çalışmada, travma sonrası stres bozukluğu belirtileri de dahil olmak üzere, (bkz: enerji içeceği) kullanımı ile ruh sağlığı sorunları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuş. millitarytimes

travmatik yaşantıdan haftalar, hatta yıllar sonra belirtilerinin ortaya çıkabildiği bozukluk.

"seni öldürmeyen her şey seni tuhaf biri yapar."

bu allahin belasi pisligin ruhuma vurdugu parcalanmislik hissinden kurtulamadim. iki yildir ben kimim diyerek yasiyorum. ölmüş olmaktan korkmamakla ölmekten korkmamak arasinda fark var, ustume bir araba gelse tabii ki korkarim ama ölmuş olmaktan bir gr korkum yok, benim icin bir kurtulus olur ölüm. rezil olmaktan, hasta dusmekten, ac kalmaktan,beladan, pislikten hicbir insandan korkmuyorum. kendimi biraktim ben insan oluşumu biraktim. ustume bir araba geldiginden korkmayacak durumda olsaydim su anda bu yaziyi yarim birakip jiletle kendimi dogrardim.

kişiyi aşırı korkutan beklenmedik olayların yarattığı psikolojik sorunlar.

jordan peterson'a göre, iq yükseldikçe işbu duruma karşı gösterilen direnç yükselir.

depremzede değilseniz ya da büyük kayıplar yaşamadıysanız ve ptsd olduğunuzu dillendiriyorsanız, ikinci elden travma yaşıyorsanız; onu bi' göz önünde bulundurun. sorsan herkes çok zeki ya hani.

depremle alakalı, lowkey irite eden hususlardan biri; sahte hassasiyet gösterenler gözümde. kafasını kuma gömen adamın daha çok saygınlığı bulunuyor, başkalarının acısından nemalanmayın.

geçmişinde, depreme kayıp vermişlere değildir lafım; birtakım drama queenleredir.

özetle, olayla empati kuracak veriniz yoksa; ya aptalım diyorsunuz ya da sahteyim.

demeyin.

kişide senelerce bile görülebilir. şu videoya bakmanızı istiyorum, üzerinden sene geçmiş ama sadece bir aksesuar bile ona neler hatırlatıyor:

buradan

travma sonrası stres bozukluğu (tssb), kişinin yaşadığı bir travma sonrasında uzun süreli ve yoğun stres yaşaması sonucunda ortaya çıkan bir psikiyatrik bozukluktur.


kişisel deneyim: merdivenden düşüp bacağımı kırınca bende de oluştu sanırım ama sonra geçti(inşallah geçmiştir). rüyalarımda defalarca aynı anı yaşıyordım ve bacağımın anı hareketi ile uyanıyordum. hatta hareket falan da etmiyor olabilir, belki ben öyle sanıyordum. 1-1.5 ay sonra azalarak düzeldi diye hatırlıyorum. şimdi 2 gündür aksamadan normal bir şekilde desteksiz eskisi gibi yürüyorum ama tabi kas ve kemik zayıflığı var. bilekteki hasar yüzünden başta yürümekte sıkıntı çekiyordum ama oda düzeldi,şimdi çok az kaldı acısı. şişlik devam ediyor ama oda normalmiş zaten çünkü daha yeni dolaşım kendine geliyor. yüksek bir noktadan inip çıkmada birisinden destek almam gerek şimdilik çünkü hala hem bileğim hemde kaslarım yeni yeni normale dönmeye başladı. daha merdiven inmeyi veya çıkmayı denemedim. yakında deneyeceğim. son doktor kontrolüm dündü ve doktor yürümeyi geçtim, koşabilirsin, zıplayabilirsin falan dedi. işte sadece kas ve kemik incelemesi ve zayıflaması(atrofi)varmış birde bilekte ki olayım var işte. atrofinin geçici olduğunu yürüdükçe normale döneceğini bileğimin acısınında giderek kaybolacağını söyledi (ki gerçekten öyle başta hiç basamıyordum şu an dışarıdan baksan anlaşılmaz. gayet normal yürüyüşümdeyim) , atrofiyi (kemik ve kas zayıflaması, küçülmesi ) eve gidince araştırdım. kemik kırıklarında uzun süreli hareketsiz kalmasından dolayı normalmiş ve geri eski haline dönebiliyormuş yani doktoru teğitledim. şu bilekteki olayda sıkıntı çıkarmadan yok olursa bir şey kalmayacak gibi daha sonrada bacaktaki platin ve vidaların çıkarılma ameliyatı var. 1 sene sonra falan bakılacak bunada. bakalım hayırlısı iyiye gidiyor herşey. bundan sonra merdivenlerde daha dikkatli olacağım kesin. mümkünse asansör kullanacağım artık.

bu yaşıma kadar bir çok olay sebebiyle maruz kaldığım hastalık. travma yaratan olayla ilgili nesneleri görmek dahi istemiyorum. bu acı hiç geçmeyecek biliyorum...

(bkz: anhedoni)

üniversite sınav sonuçları açıklandıktan sonra herkes yaşamıştır bunu.