1.
1953 doğumlu türk şair, çevirmen ve akademisyen olan tuğrul tanyol'un kaleme almış olduğu 261 sayfalık eser;
1971/ 1995 yılları arasında yazmış olduğu şiirleri yer alıyor.
kitabımız şairin 5 ayrı şiir kitabının toplamı olarak karşımıza çıkıyor, sevindirici olan şu ki bu kitap bittiğinde kendisinin diğer şiir kitaplarını da okumuş oluyoruz.
şairden beklentim yüksekti ve beklentim karşılanmış olduğu için mutluyum, çünkü insan zaman ayırdığı şeylerin zamanını ayırmış olmasına değmesini istiyor, çünkü zaman dünyanın en değerli şeyidir, hiçbir para birimi onu satın alamaz.
şiirleri oldukça iyi buldum, şairin şair olduğunu bilmesem onun bir felsefe öğretmeni olduğunu düşünecektim neredeyse, sonsuzluğu, ölümü ve zamanı anlatma biçimi bence felsefikti.
kitaptaki şiirlerin 1971 yılından başlıyor olması şairin şiire kabiliyetinin doğuştan olduğunu gösteriyor, yani demek oluyor ki en az 18 yaşından beri şiir yazıyor.
bu kadar erken yaşlarda şiire başlamış olması da onun için bir avantaj olsa gerek, ne kadar zaman ayırırsa işinde o kadar ustalaşıyor.
şiirlerin işlediği bazı temalara değinecek olursam;
insanın her çeşit haline ışık tutan şiirler olduğunu kendi adıma söyleyebilirim.
suskunluğun aslında bir çeşit acı çekme hâli olması, terk edilmek, hep vâr olacak sandığının yokluğunda yüreğinin heykele dönüşü, gitmiş olanda hatırlanma isteği, binlerce kez öldüğünü hissetmesi, ölümün gitmiş olan yârın gittiği yoldan geldiğini dile getirişi, gitmiş olanı yine de bir umut beklemek, kendi gençliğini aramak, zamanı anlama çabası, yitirmek, galiba şiirleri ve kitabı özetleyebileceğim temalardandı.
bazı şiirler çok sarsıcıydı, bazı dizeler de öyle.
en iyi bulduğum dize ise
" ölüm gittiğin yoldan gelir " ve
"herkes ressamıdır kendi ölümünün" dizeleri oldu.
iyi bir şiir kitabıydı.
yapayalnız yaşamayı öğreneceksin.
tüm ölümleri bir arada yaşıyorum.
kim bilir nerede, ne zaman buluşuruz?
siz hiç zamanı gördünüz mü?
anılar giderek daha uzak,
ölüm giderek yakın.
biliyorum
artık bilmenin önemsiz olduğu yaştayım.
giden kim?
belki geri gelir diye beklenen.
1971/ 1995 yılları arasında yazmış olduğu şiirleri yer alıyor.
kitabımız şairin 5 ayrı şiir kitabının toplamı olarak karşımıza çıkıyor, sevindirici olan şu ki bu kitap bittiğinde kendisinin diğer şiir kitaplarını da okumuş oluyoruz.
şairden beklentim yüksekti ve beklentim karşılanmış olduğu için mutluyum, çünkü insan zaman ayırdığı şeylerin zamanını ayırmış olmasına değmesini istiyor, çünkü zaman dünyanın en değerli şeyidir, hiçbir para birimi onu satın alamaz.
şiirleri oldukça iyi buldum, şairin şair olduğunu bilmesem onun bir felsefe öğretmeni olduğunu düşünecektim neredeyse, sonsuzluğu, ölümü ve zamanı anlatma biçimi bence felsefikti.
kitaptaki şiirlerin 1971 yılından başlıyor olması şairin şiire kabiliyetinin doğuştan olduğunu gösteriyor, yani demek oluyor ki en az 18 yaşından beri şiir yazıyor.
bu kadar erken yaşlarda şiire başlamış olması da onun için bir avantaj olsa gerek, ne kadar zaman ayırırsa işinde o kadar ustalaşıyor.
şiirlerin işlediği bazı temalara değinecek olursam;
insanın her çeşit haline ışık tutan şiirler olduğunu kendi adıma söyleyebilirim.
suskunluğun aslında bir çeşit acı çekme hâli olması, terk edilmek, hep vâr olacak sandığının yokluğunda yüreğinin heykele dönüşü, gitmiş olanda hatırlanma isteği, binlerce kez öldüğünü hissetmesi, ölümün gitmiş olan yârın gittiği yoldan geldiğini dile getirişi, gitmiş olanı yine de bir umut beklemek, kendi gençliğini aramak, zamanı anlama çabası, yitirmek, galiba şiirleri ve kitabı özetleyebileceğim temalardandı.
bazı şiirler çok sarsıcıydı, bazı dizeler de öyle.
en iyi bulduğum dize ise
" ölüm gittiğin yoldan gelir " ve
"herkes ressamıdır kendi ölümünün" dizeleri oldu.
iyi bir şiir kitabıydı.
yapayalnız yaşamayı öğreneceksin.
tüm ölümleri bir arada yaşıyorum.
kim bilir nerede, ne zaman buluşuruz?
siz hiç zamanı gördünüz mü?
anılar giderek daha uzak,
ölüm giderek yakın.
biliyorum
artık bilmenin önemsiz olduğu yaştayım.
giden kim?
belki geri gelir diye beklenen.
devamını gör...