turan halkları

turan halkları; turanlılar olarak da bilinen çekik gözlü asyatik halklar olup ural-altay dil ailesi'ne mensup sarı ırktan olan halkları kapsar. turan halkları şunlardır:
ural kolu: laponlar, finliler, estonlar, macarlar
altay kolu: türkler, moğollar, tunguzlar(mançular), koreliler ve japonlar
yani turan halkları, türk halklarının bir üst kümesidir.

sarı halk değillerdir. sadece çinlilerle etkileşime girenleri sarı ırktan, yani çinlilerden genler de almışlardır.

beyaz ırk = türkler
sarı ırk = çinliler

bu 2 milletin etkileşimi sonucu melez toplumlar da oraya çıkmıştır. kimisinde beyaz ırkın yani türklerin genleri ağır basmaktadır, kiminde de sarı ırkın yani çinlilerin.

örneğin korelilerde çinlilik daha baskındır ve bu yüzden sarı ırka dahildirler. japonlarda ve moğollarda da durum böyledir.

buna karşılık yine melez toplumlardan örneğin kazaklarda beyaz ırk geni daha ağır basmakta ve bu yüzden türktürler.

yengecilik azdır turanlarda. bir yengenin lezzetli oluşu fikri, savaşlar yüzünden o dönem kabul görmüyordu. ben bekir çavuşun soyundan geliyorum. iftihar ederim bununla hep. dedem sıkı yengecidir. obada dostluk hakimdi o dönem. normal sözlük gibi, saçma sapan ilkokul çocuğu gibi ama aynı zamanda büyüleyici, çok değişik bir ortam vardır turanlarda. ilk bakışta, gezi parkındaki tırt çay bahçeleri gibi görülse de, içine girdikçe ortamın derinliği anlaşılırdı. insanlar neşe içinde tütün içerdi. yengeler kutsal sayılırdı. kimse başkasının eşine bakmazdı. dedem bu tabunun içinden geçmiş. soyaçekime kesinlikle inanıyorum. yengecilik, mutlaka toplumlarla resmi olarak kabul görmesi gereken bir olgu. başkalarının eşi, her daim çilek gibi gelir göze. yenge göz kırpsa insan delirir. dar kafalı bakmıyorum ben bu meseleye. yengecilik mühimdi kültürümüzde, şimdi de öyle aslında. çok asimile ettiler. eskiden yengeler alım alım alımlı gezerdi, vur bana derlerdi hep. şu an çok geriye gittik akp'den sonra. yaşamadan anlayamaz insan bunları. kimi insan da anlar. en önemlisi karşılıklı saygı + üzüm.