türk ateisti

çoğu bir işe başlarken "inşallah" , birisi hayırlı bir şey söylediğinde "amin" kötü bir olay vuku bulma riskine karşı "allah korusun" diyen insan grubudur.

ekserisi 70 iq altıdır. o yüzden muhatap olmaya değmez.

bunlar hep birbirinin kopyası. her fırsatta allah'a söverler, müslüman'a saygı duymazlar ama kendilerine yapılan en ufak saygısızlıkta ağlamaya başlarlar.

bir ateistle tartıştığınızda mutlaka duyacağınız argümanlar:
*peygamberin 5 yaşındaki çocuğu bafilemiş
*ben de makarna tanrısına inanıyorum kardşm
*islam çok katı din aga
*peygamberin çocuk bafilemiş
*müslümansan kadınların etrafında ne işin var dışarı çıkma evinde otur
*peygamberin 9 yaşında çocukla evlenmiş ne anlatıyon amg
*allah kudretliyse benim duama niye ihtiyaç duyuyor?

ve gerçek hayatta duyduğum en bomba argümanlar:
*islam güzel bir şey olsa batılılar müslümanlara terörist gözüyle bakmaz
*bak şimdi kardeşim sen bir müslüman olarak aşırı günahkar olduğun halde cehennemde ebedi zaman geçirmiyorsun, allah'ı direkt reddeden birisi niye cehennemde ebedi süreyle kalıyor? sen kuralları kabul edip günah işliyorsun diğeri hiç kabul etmiyor. allah mantıktan yoksun mu?

allah'a peygambere ve kitaba iman etmenin islam'ın en önemli şartı olduğunu söylediğimde konuyu değiştiriyor.

(bkz: mal beyanı)

her milletin ateisti başka türlü oluyor galiba. yunan ateisti de merak ediyorum ben evropa görmüş sonuçta. japon ateist de değişiktir diye düşünüyorum. gidiş yolu farklıdır en azından.*

yav bu allah kendini korumaktan aciz bir zavallı sanırım. ona bir şey deyince hemen savunup korumaya başlıyorlar.
ayrıca küfür allah ile kul arasındadır. kul ister sever ister söver. müslüman arkadaşlar için diyorum siz yargılama yapınca şirk e düşüyorsunuz.

cok tehlikeliler cunku aptallar ve aptal olduklarını anlamayacak duzeydeler, yetmez gibi kendini aydın sanacak bir aptal cesaretine sahipler.

çoğu alevidir ama alevi olduğunu bilmez, bazıları aleviden dönme ateisttir. zaten isimlere ve tiplere bakınca çok aşikar. türkiye'de geçirdiğim onlarca sene bana arapların mezhep savaşı çıkarmakta haklı olduğunu gösterdi. bu tipler hep aşırı gaddar ve ahlaksız oluyor. hiç şaşmaz. üstüne üstlük bütün ülkeyi domine ediyorlar, kafeler parklar iş yerleri bu numunelerle dolu. kafa dengi sünni arkadaş bulduğumda allah'a şükrediyorum.

muhafazakardır.

ateistliği sadece islamiyet düşmanlığıyla kısıtlı. noel kutlar, ama söz konusu islami kültürlere gelince vahşet, cinayet, gericilik.

tek tip değildir. hepsi şöyledir, böyledir demek mantıksız, zira takip ettikleri ortak bir öğreti yok.

diğer yandan müslüman, hristiyan, yahudi fark etmeksizin dindarların kitapları olmasına rağmen, onlarda bile pratikte farklı inanış şekilleri var, hatta hristiyanlar ve müslümanların bir sürü farklı organize olmuş mezhebi var. yani prensipte tek tip olması gereken dindarlar bile birbirlerinden farklılaşırken ateistleri büyük ölçüde genellemek mantıklı değildir.

ayrıca ateistler istediklerini yaparlar. hali hazırda bir dine bağlılık yemini etmediği için ister kurban kesip fakirlere yardım eder, ister noeli kutlar, ister diwali'yi. gerçi bunu dindarlar da yapabilmeli. atıyorum paskalyada çocuğuna yumurta şeklinde çikolata alıp yumurta avı yapsa "isa mesih tanrımızdır." demiş olmaz. hem bu tarz bir eylem, kültür alışverişidir, insanın doğasında birbirinden bir şeyler öğrenmek var. türkler araplardan islamı öğrendi, romalılar orta doğululardan yahudiliği ve hristiyanlığı öğrendi, almanlar türklerden döneri öğrendi. bazen de öğrenilen şeyler artık önemsenmemeye başlanıp vazgeçildi, kimse artık zeus'a, odin'e yada kibele'ye inanmıyor. belki gün gelecek insanlar semitik dinlerden de komple vazgeçecek.

zaten temelde tüm dinlerin insan hayatına asıl katkısı olan söylemleri aşağı yukarı aynı. öldürmeyeceksin, aldatmayacaksın, yardımsever olacaksın vs. dinleri birbirinden farklı kılan şeyler geri kalan masallar. o masallar da din nereden çıktıysa o milletin kimlik emperyalizmine dönüşmüş oluyor. o yüzden hindular, müslümanlar, yahudiler, hristiyanlar geçinemiyorlar, birbirini öldürüyorlar. asıl odaklanmaları gereken yerlere odaklanmıyorlar. gidip müslümanların kapısına domuz eti bırakıyorlar. yada çantada ve ayakkabıda domuz derisi kullanılmış diye şikayet ediyorlar. bu topraklar bana vaadedildi diye soykırım yapıyorlar.

bu tür mantıksızlıkları görüp ateist olanlar çok. türkiye özelinde nüfusun çoğu müslüman olduğu için katolik inancı yerine islam inancını eleştirmeleri de gayet mantıklı. zira yaşadığı toplumda ona karşı çıkan kesim katolikler değil. ve vazgeçtiği din hristiyanlık değil. etkiye tepki yani. toplumlar yaşayan bir organizma gibi oldukları için kendi bünyesindeki şeylerle sürtüşecekler. avrupa'ya git, oranın ateisti de oradaki baskın dini eleştiriyor. meydanlarda elinde mikrofon "isa sizi seviyor, ona geri dönün" diye kafa şişiren adamlardan şikayetçi. türk ateisti ise 120 desibel ezan sesinden, tebliğcilerden, islamı kullanarak ülkeyi mahvedenlerden.

ek: bakın arkadaşlar türk ateistini eleştiriyorsunuz yada kızıyorsunuz ama toplumdaki bu çatışmada inançlıların hiç suçu olmadığını düşünmeniz tamamen köktendinci, değişmeyen, sorgulanmayan inanç şeklinizden kaynaklanıyor. bunu düşünce şekliniz sebebiyle göremiyor olmanızı anlıyorum. ama aranızda dogmalardan bağımsız vicdani düşüncelere sahip olanlar olduğunu da biliyorum. dogmatik düşünce şekli dünya genelinde çok benzer. kabileci mantıkla "benden olan ne yaparsa yapsın desteklerim" diye düşünebiliyorlar, zira otorite konumundaki kişiler toplumlara karşılarında daha büyük bir düşman(kendi dinlerine inanmayanlar, farklı insanlar) olduğunu söylüyor. o yüzden abd'de trump kazanıyor, o yüzden ingiltere'de farage'ın destekçileri var, o yüzden türkiye'de alnı secdeye değen hırsızların, tiranların, yolsuzların zarar vermeyeceğini iddia ediyorlar. kendisinden olan çalıyorsa, bunu kabilesi adına bir kazanç olarak görebiliyorlar. yolsuz otoritenin eğer dindarsa, zarar vermeyeceği iddiası sadece kendi "kabilesine(inancına)" ait olan insanları kapsıyor. toplumdaki diğer insanları önemsemiyorlar. hindistan'a git, hinduların müslümanları eleştirme şekli, sünnilerin ailevileri yada protestanların katolikleri eleştirme şekliyle benzer argümanlara sahip. temele baktığımızda her şey çok benzer. sadece anlattıkları hikayeler, tanrılar ve dini karakterler değişiyor.

yine benzer şekilde her toplumda kendine özgü nedenlerle ateistler çıkmış olsa da hepsi içinde bulunduğu toplumun baskın dinine ve bu dinin dünya genelindeki diğer benzer dogmalarına karşı bir duruş sergilemeleri çok doğal. çünkü dindarlar da onların karşısında duruyor, hatta bazı dindarlar dinden ayrılanların toplumdan sürülmesini yada insanların aklını inançsızlığa çeldiği için öldürülmelerini bile söylüyor. ama bu durum türk ateistlerinin dindarlar kadar tek tip karaktere indirgenecek şekilde homojen bir dünya görüşüne sahip olduğu anlamına gelmiyor. o yüzden tekrar söylüyorum, türk ateistinin islam'a düşmanlığı, müslümanların ateistlere olan düşmanlığından kaynaklanıyor. ateistlerin hepsi bir tek öğretiyi yada amacı taşıdığı için değil. türkler hristiyan çoğunlukta olsa o zaman hristiyanlığı eleştirirlerdi. almanya'daki ateiste sorun en çok kendi toplumundaki eleştirir, gerçi artık orada da ciddi bir müslüman topluluk var.

cehaleti paçalarından akar.

çoğunlukla türk müslümanlarının eseridir.

ateist türk olunca n'oluyomuş ki.. ateistin soy/ırk mensubiyeti neyi değiştiriyor muş yani.. değiştiriyor muymuş.. ilginç..
ddit: daha da ilginci "türk ateist olmaz çünkü fıtratında bir ahlak anlayışı vardır.." gibi akla ziyan tahliller! yapılmış.. ( ateizmi ahlak yoksunluğu sanıyor zavallı) çünkü ahlâkı ancak dinle inançla var olabilir sanıyor. anlayacağınız üzre, din yoksa zaten ahlâk olmaz inancında..
bakın şimdi islami coğrafyaya.. sonrada öteki coğrafyaya.. ve elinizi vicdanınıza koyup karar verin. dinin fıtratında ahlâk var mı yok mu..
sıradan bir insan din ahlâkını seçer mi.. ( kendileri bile seçmiyor zaten. ben size soruyorum: seçer mi.? )

evet ateist türk ya da alman, arap, italyan olunca bir şeyler değişir. bu bir teist için de geçerlidir ancak ortak bir metinler bütünü olduğundan makas daha kapalıdır.

bir millete mensubiyetin inançsızlığa etkisi en basitinden dil ile açıklanır. yapılan yayınlar, okunabilecek eserlerin sayısı ve kalitesi her dilde farklıdır. elbette yabancı dilde okuyan, yazan, çizen bir azınlık olsa da bu geneli etkilemez. zaten mesele sadece lisan ile de bitmez. ülkelerin tarihi süreçleri, geliştirdikleri kültürler hatta coğrafî ve iktisadî şartlar dine bakış açısını etkiler.

yani "ateizmde kitap mı var?" sığlığından sıyrılırsak aradaki farkı görebiliriz.

tabi ateist olduğu için entelektüel olmayı varsayılan ayar olarak gören varsa o başka komik bir münakaşa konusu.