türk kızlarının kendini prenses zannetmesi

annelerinin gereğinden fazla şımartması nedeniyle oluşan durum. önemli olan efendi olmaktır.

egosunu beslemek için aptal erkekleri ağına düşürür.

anne ile alakası yok bence. ona bakarsak erkekleri tanrı gibi yetiştiriyoruz. asıl mesele erkeklerin çok fazla abaza olması ve yaşadığımız coğrafya gereği cinselliğin kötü bir şey gibi insanlara aşılanmasından ötürü dişi olan güzel çirkin herkes ilgi görür.

--! spoiler !--

ya demesene öyle ama onlar tatlııaa

--! spoiler !--

zaten öyle olmaları.

kızların prensesim, erkeklerin paşam diye büyütüldüğü coğrafyada çok şaşırılacak bir şey değil.

şimdi türk kızlarını kötülemeye de gerek yok bu aşırı genelleyici bir yaklaşım olur ama gerçekten kendini prenses veya ulaşılmaz sanan türk kızları var bunun temel sebebi de kızlara kekoca yürüyen serseri takımıdır. o kadar seviyesiz ve abartı iltifatlar ediyorlar ki bazı kızlar da bu kekolar ile egosunu tatmin ediyor.

ısrarla söylüyorum : türk kızları bu coğrafyanın potansiyelini çözse , ıı. elizabeth günah çıkarıp tövbe eder , manastıra kapanır. türk kızları kendini prenses sanıyormuş , ya ne ?

ingiltere prensi konuşuyor dinleyin lütfen.

abaza kekolar sürekli egolarını okşadığı için normal olan durum.

bir kendine yabancılaşma hali olduğu kesindir. yoksulluğumuza, yakınlarımızın her gün ölmesine, emeğe ve daha onlarca onlarca şeye yabancılaşma felaketimiz ayrı konudur. lakin eklemeden edemedim bu bahiste de.

insanların sevdiği insandan ilgi bekleme haliyle karıştırılmaması gereken durumdur. hepimiz müthiş sevgi açlığı çekiyoruz. esas itibariyle hayvan beslemek bile sevilme açlığıyla ilintili bir husustur. birbirini hiç anlamayan bedenlerin iyi kötü seks yapma halinden daha sağlıklı bir sevilme ihtiyacını tatmindir hayvan besleme eylemselliği. bu da ayrı konu elbetteki.

bu hususlar dışında başlıkta bahsi geçen konu bir hap gibi yuttuğumuz onlarca herkesleşme halidir. biz erkekler de her birimiz ramboyuz, recep tayyip erdoğan'ız maşallah. en akp muhalifi erkeklerin dili bile recep tayyip erdoğan. bu nasıl çelişkidir hiç bir zaman çözemeyeceğim.

not: söylediklerim tayyip beye bir eleştiri değildir. adam siyaset yapıyor, ben müspet bulsam da menfii bulsam da başarılı bir siyasetçi. sorun rte de değil. bizlerde.

bunu söyleyen/onaylayan bir erkek arkadaşım evlendi ve kız çocuğu sahibi oldu. kızını "prensesim" diye seviyordu en son görüştüğümde...

ya türk ya kadın olmadığımı öğrendiğim genelleme.

bahsettiğiniz türden bir grup var ama hiç mi hiç öyle davranmayan koca bir grup da var. bir kere burada tek cinsiyet için başlığı açılan her şeyin, bu ülkede karşı cinsiyetten de bir karşılığı olduğunu artık kabul etmek gerek. "türk erkeği bla bla" diyorsunuz, bakıyoruz benzer davranışlarda bulunan türk kızları da var. "türk kızları bla bla" diyorsunuz, bakıyoruz, aynı kafada türk erkekleri de var.

artık böyle mevzulara mesela "kendini bir şey sanan insan" gibi daha genel ifadeli başlıklar açmanın zamanı gelmedi mi? orada isteyen kızları, isteyen erkekleri eleştirsin.

tek tarafın gözüyle bakıp, kendi tarafınızı mükemmel, karşı tarafı berbat görmek ne akılla bağdaşır, ne adaletle. bir kadın gözüyle bugüne dek tanıdığım -gerek sevgili olsun, gerek arkadaş- öyle adamlar anlatırım ki, türk kızına havada karada razı olursunuz. yapmayın böyle genellemeler.

lütfen...

türk erkekleri gibi "aslanım, paşam, kadın ne ki paşamın elinin kiri, hadi göster amcana" diye büyütülmeyip; üstüne çükünden minik et parçası kesildi diye düğünler yapılıp; kurbanlar kesilmediğinden ,türk erkeklerinin kendilerini "aslan sanmalarıyla" bizim kendimizi "prenses sanmamız" ne kadar yarışabilir varın siz düşünün...!

sayemizdedir.

prensesler gibidir baba evinde.

ben kendimi oduncu zannediyorum. hatta odun bile zannediyor olabilirim.

ne kadar komikli bir başlık. büyürken aileleri tarafından erkekliğin dünyanın en önemli şeyiymiş düşüncesi aşılanan insanların düşündüğü bir durumdur işte. kimse kimseden üstün değildir.

o beni prenses peri sanıyo
ne hata yapsam geri sarıyo
mitolojiden biri sanıyo
bendeki de saç o taç görüyor
(bkz: nil karaibrahimgil)

ne kadar küçükken prenses olmadığımı öğrendiğimde oturup ağlamış birisi olsam da(duygusal olduğumu anlamışsınızdır buradan da herhâlde) pek de "prensese yaraşır" yaklaşımları veyahut davranışları olmayan bir kızım/kızdım. ama yine de böyle denmesi hoşuma gitmiyor, birkaç sene önce şımarık tavırlarından tartışma esnasında hakikaten tepemi attıran bir kız da olmuştu, ona hatta bunu dillendirmiştim ama kullanmamak daha iyi sanırım. buna iki yönden bakabilirsiniz;
bu terime girenler el bebek gül bebek büyütülmüş kızlar ki aslında bence en imrenilesi olanlar, ne yazık ki toplumumuzun genelinde çocuklar(kızlar demiyorum çünkü erkeklerde de var ama bizim toplum gereği kızlar daha sıkıntılı bu konuda aslında) pek el üstünde tutulmuyor. yani karşımdaki birisi şiddet görerek ya da sorunlu bir aileyle büyüyeceğine prenses gibi büyüsün, öyle bir aileye sahip olsun isterim.
aslında bir nebze sinir bozucu da bir terim çünkü prenslerde de illa böyle şımarık denilebilecek kişiler vardır ama mesela bir erkek çıkıp şımarık şımarık davrandığında ona "kendini prens mi zannediyorsun?" demiyoruz.
açıkçası gün geçtikçe bazı şeylerde, sadece kadınlarda değil erkeklerde de hatta cinsiyetten bağımsız şeylerde de, çok yargılayıcı ve ayrımcı bir toplum yapımızın olduğunu fark ettim. daha doğrusu buna yönelik kullandığımız cümleler, terimler var. çocuk olmanın kötü bir şey gibi lanse edilmesi gibi ama ben konudan çok sapıyorum, beni anladığınızı düşünerek kesiyorum efendim.

(prensese yaraşır kısmını tırnak içine aldım çünkü bunun da yanlış, daha doğrusu olmaması gereken bir genelleme olduğunu düşünüyorum. sonuçta kraliyet soyundan bir kız doğduğunda o kişiliklerle filan programlanmış gelmiyor, o kafa yapısına sahip olmasa bile kraliyet ailesinin kuralları gereği ona göre yetiştiriliyor ve uyuyor. pek doğru bir yaklaşım değil aslında.)