türk şiirinde erotizm

"böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden
en uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu
kesmemeye
laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız
birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor
bütün kara parçalarında
afrika dahil

aydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olma
yatakta yatmayı bildiğin kadar
sayın tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha neler
boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının
ben böyle canlı saç görmedim ömrümde
her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor
bütün kara parçaları için
afrika dahil

senin bir havan var beni asıl saran o
onunla daha bir değere biniyor soluk almak
sabahları acıktığı için haklı
gününü kazanıp kurtardı diye güzel
birçok çiçek adları gibi güzel
en tanınmış kırmızılarla açan
bütün kara parçalarında
afrika dahil

birlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötü
boynun diyorum boynunu benim kadar kimse
değerlendiremez
bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek
iki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar
böylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlar
zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna
diziyorlar
bütün kara parçalarında
afrika dahil

burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası
kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki
padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok
aklıma kadeh tutuşların geliyor
çiçek pasajında akşamüstleri
asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor
bütün kara parçalarında
afrika hariç değil"

misafir

bir gece misafirim olsan yeter,
dolar odama lavanta kokusu;
soğur sevincinden sürahide su.
ay pencerede durup durup güler.

havva kızlarının en dilberini
görsün diye aya karşı soyunsan!
okşasam, öpsem, koklasam bir zaman,
vücudunun ürperen her yerini.

teneffüs eder gibi seviştikçe,
doğacak çocuğum aklıma gelir;
şiir söylerim saadete dair,
odama misafir olduğun gece.

o kızı nerede nasıl görsem
aklımı başımdan alır ağzı
saçları şıra köpüğü desem
kaşları bıçak izi kırmızı

yakut pulları mı/bu ne görkem
kanlı gözbebeklerindeki yazı
beni nasıl büyüledi bilmem
kirpikleri örümcek kırmızı

kızıl demirden bir ünlem
salınması yangın yalazı
korkmasam öpmeye eğilsem
dişleri elektrik kırmızı

çarpılmışım başım sersem
sevdim jilet yiyen kızı
göğsündeki kumrulara değsem
gagaları zehirli kırmızı

gece gündüz tek düşüncem
kasıklarımdaki ince sızı
artık kimseyle sevişemem
anladım sevişmek kırmızı

jilet yiyen kız merih\'li gecem
birlikte bulacağız belâmızı
sonumuz kuşkusuz cehennem
kırmızı kırmızı kırmızı

ayışığında oturduk
bileğinden öptüm seni

sonra ayakta öptüm
dudağından öptüm seni

kapı aralığında öptüm
soluğundan öptüm seni

bahçede çocuklar vardı
çocuğundan öptüm seni

evime götürdüm yatağımda
kasığından öptüm seni

başka evlerde karşılaştık
iliğinden öptüm seni

en sonunda caddelere çıkardım
kaynağından öptüm seni

kımıltılar düşesi

...onun tozlu alnından, memelerinden doğduk
çatlayan kasıklarından, baldırlarından doğduk.
kımıltılar düşesi büyük bir dağa benzer
çelik çomak oynayan ufaklıklara benzer.
gök gürler: kımıltılar düşesi ıslanır
yağmur yağar, kımıltılar düşesi ıslanır
yel eser onun saçlarını savurur
buz tutar bütün gölleri donar
kımıltılar düşesi buzun altında yaşar
yaz gelince balık olur
kış gelir yorganına sarılır
yücedir
görkemlidir
her sorunun yanıtını bilir
bir pericik ondan hesap sorar
onu bacadan uçurur
yağan kurum kımıltılar düşesini boyar
yaşlılar onu arar
gençler onun peşindedir
şu bitirim onu kovalar
bacaklarını ürperten kımıltılar düşesidir
kasıklara sıcak bir yel üfürür
sertleşen organlar onun buyruğundadır
seyiren gözleri o anmıştır
tavşan deliğinde gizler bulur
bıyıklarını oynatır
tren kazalarından sorumludur
petrol şirketlerini millîleştirir
tramvayda kız sıkıştırır
kusurludur
zayıf yanları vardır
çay ister
aç kalmaya gelemez
çabuk susar
çöllerden nefret eder
devecibaşıdır
üşür
düzensiz bir cinsel yaşamı vardır
motosikletin ön demirine oturur
ister ki sırtında çelik kaslar olsun
sıcacık et ister
kükürt kokusuna dayanamaz
bir genç kız köyünden kaçar
gece bir ağıla sığınır
kımıltılar düşesi saldırır ona
pantolonunu yarım sıyırır
yaralanan kızın gözlerinde dolaşır
saçlarını dudaklarına sokar
gidip bir yalıya yerleşir
acı çekmeyi özlemiştir.
savaşlar çıkartır
ölenlere ağlar
kilisede tanrıya yakarır
kımıltılar düşesi tanrıya inanmaz
dikkafalıdır
et çisini derken yüzü kızarır
gülerken dişlerini gösterir
adama terini koklatır
koltuk altında günler kısalır.
kımıltılar düşesini her yerde görüyorum
hizmetçinin yüzünde görüyorum
"budala"da kımıltılar düşesi var
nâzım hikmet kımıltılar düşesine tutkundur
emile ona benzer
saçları sarıdır
bıçak gibidir
bir damarı vardır
su yolları, kadınları, körükleri vardır
ona dayanamıyorum.

kımıltılar düşesi seni seviyorum
kımıltılar düşesi beni kaçır
kımıltılar düşesi küçük bir kız değilim artık
kımıltılar düşesi her şeyim sana armağan
bu şiir sana armağan....

nedense bir kadını sevmeye hep memelerinden başlanır.

nicedir dokunuşlar çakmaktaşı bu iklimde
gülüşler günahtan gerdanlık
sevişmeler göz yordamı
çıplak kal
bir çift güvercin olsun memelerin
gagasında göç külfeti, aşk kırıntısı
beni işgal etsin, çıplak kal

şimdi susam kavrulu bizim orda
mavi yarpuz şimdi
buğday kırılır bizim orda
akşam alacası şimdi
narin ceylana buz rengi bir dağgölü
benim içim kor kor
kızıl kor

küfürbaz kalkıyorum
ayıp sinmiş her masadan
türünü bilmediğim bir kuş oluyorum
kanatlarım gök yorgunu, tünek arıyorum
deprem korkuyorum
çağlayan düşüyorum
ip kopuyorum…
çıplak kal
pul kadar örtük yeri kalmasın
zarf beyaz etinin
çıplak kal
tenin namusudur kainatın
endamın kavaklarla aynı türküye dursun
tabanca gibi tehditkar memelerin
beni vursun
diriltsin vursun, diriltsin vursun,