üç renk: mavi

üç renk üçlemesi* olarak bilinen krzysztof kieślowski imzalı filmlerden ilki. bir kadın hikayesi. üçlemenin böyle başlaması ise kesinlikle tesadüf değil. biraz psikanaliz biliyorsanız bu seriden çok keyif alacağınızı filmin ortalarına gelmeden anlıyorsunuz.

üç renk üçlemesi serisinin ilk filmidir. polonyalı yönetmen krzysztof kieslowski'nin muhteşem eseridir.
filme geçmeden önce üç renk üçlemesinden bahsedeyim. bu üçleme fransa bayrağını temsil eder, her rengin bir anlamı vardır. mavi renk özgürlüğü, beyaz eşitliği, kırmızı kardeşliği temsil eder.

ilk film orijinal adıyla bleu yani mavi müthiş bir seriye başlangıç filmi. filmin başrollerinde juliette binoche, benoît régent, julie delpy, florence pernel gibi isimler yer alıyor.
yönetmen krzysztof kieslowski sinema dünyasında şair olarak anılan bir isim, bu filmle şiir yazmış diyebilirim. * mavi filmi şiir gibi, çiçek gibi nefis bir film.

film trafik kazasında eşini ve çocuğunu kaybeden bir kadının kendi bireysel özgürlüğünü kurmaya çalışmasını anlatıyor. juliette binoche mükemmel bir performans sergileyerek karakterin yaşadığı hüznü çok iyi anlatıyor. çok güzel ve çok asil bir kadın ve her sahnede diyaloglu, diyalogsuz anlatmak istediğini anlatıyor. role çok iyi bürünmüş ve filmi başka bir yere taşımış. filmi izlerken hissettim. her şeyi hissettirdi. film bir şekilde karakterin yaşadığı olaylara bizi ortak etmeyi başarıyor. bunu yönetmen çekim teknikleriyle ve müziklerle başarılı şekilde aktarıyor. özellikle göz bebeğinden çekilen sahneler çok hoşuma gitti. film boyunca usul usul muhteşem bir beste besteleniyor gibiydi. müzik demişken filmin müziklerini besteleyen zbigniew preisner büyük bir saygıyı hak ediyor. filmin bu kadar başarılı olmasının en büyük sebeplerinden birisi. sahnelerle müziklerin uyumu muhteşemdi.
klasik olacak ama ölmeden önce mutlaka izlenmesi gereken bir film.

uzun zamandır listemde olmasına rağmen iyi bir film izleyeceğimi bildiğim için hazır olmam gereken zamanı bekledim seriye başlamak için. kendimi film için hazır hissettiğim bu eylül günlerinde bir tren yolculuğunda üçlemenin ilk filmi olan mavi'yi izleyerek başladım seriye. ve evet sözlükçüm, yanıltmadı kryzsztof kieslowski beni. tekrar izleme isteği uyandıran filmler listemde üst sıralarda aldı yerini.

öncelikle sen nasıl güzel bir kadınsın juliette binoche. evet, filmde gençlik zamanlarını izliyoruz ama kadın bugün de çok güzel. müdahale etmediği yüzündeki çizgiler daha da güzel kılmış kendisini. değişmeyen tek şey ise sanırım insanı hipnotize eden o bakışları, bak hatırlayınca yine bi iç çektim.

filmi bu denli etkili kılan başka şey ise kesinlikle müzikleriydi. polonyalı sanatçı zbigniew preisner'in şahane ötesi iş çıkardığı eserler için kieslowski'nin şöyle bir yorumu var: filmin müziğini yapmadık, müziğe göre film yaptık. şu cümleden sonra filmin müziğiyle ilgili ne yorum yapsam sığ kalacak, o yüzden bir tanesini paylaşıp uzaklaşıyorum. song for the unification of europe (patrice's version)

aklımdan geçenleri sıcağı sıcağına karaladım, tekrar izlediğimde * güncellerim burayı da sözlükçüm. son olarak juliette binoche'nin tapınılası güzellikte olduğunu söylemiştim değil mi? *