üniversitede kimseyle konuşmayan insan

bendim bu. ilk arkadaşım üniversitedeki 4. senemde olmuştu. üniversitede geçirdiğim 6 senede sadece 2 arkadaş edinebilmiştim. şimdi ikisiyle de görüşmüyorum. tayyip erdoğan gibi bi şeyim yani. diplomam olmasa üniversiteyi okuduğuma kimseyi inandıramam.

şimdi düşününce ulan ben hiçbir arkadaş edinmek istemesem, illa ki yanıma birileri gelir bir merhaba der. demek ki onları da kaçırmışım, onu anlıyorum. sıkıntılı tipmişim vesselam.

en güzeli olduğunu son yılımda anladım yediğim kazıklarla ve ikiyüzlülerin yaptıklarıyla. son yılımda tek tabanca takıldım, zaten yalnızlığa alıştığım için çok da koymadı. hâlâ da öyleyimdir çoğu zaman kafam daha rahat oluyor, yalnızlığın kıymetini bizim insanımız pek bilmiyor.