uyumadan önce ağlamak

uyumadan önce ağlama eylemidir. kişinin belki de en güçsüz, en çaresiz, yaşama en uzak olduğu andır.

dilerim kimse yaşamasın.

aah my daily routine...

aman aman benden uzak gitsin.. bir ağlayınca içim dışıma çıkıyor ardı kesilmiyor çünkü.
ama bir o kadar da rahatlatıcı yani şimdi yalan olmasın

niye gizleyeyim ya ? ağlamak kadar doğalı var mı?
ağlarım, ağladım da derim hani.
hem uyumadan önce ağlayınca uykunuz çok derin oluyor.

insanı ferahlatır, rahatlatır ve güzel bir uykuya dalmaya vesile olabilir. ama tabii ki ağlamadan uyumak ve mutlu uyanmak kadar da güzel bir şey yok...

ertesi gün gözleri davul gibi şişiren eylem. o şişlikler gün sonuna doğru anca iniyor. aksi taktirde buz koymak vs işe yaramıyor.

gözyaşımla ıslanmış yastıklarda uyuduğum o kadar çok gece oldu ki...
yaşadıklarımın ağır geldiğini hissettiğimde o yatağın içinde hıçkırıklarım duyulmasın diye uğraşarak ağlamak o kadar zordu, o kadar acı verdi ki...
evet çok ağladım hâlâ da ağlıyorum utanmıyorum, içimde bir yer çok acıyor çünkü...
sebebi olmadığım şeylerin bedelini ödemek bana çok ağır geliyor...