uzun yolculuk

uzun yolculuklar..ailenden daha da uzaklaşmak. güneşin batışı ve doğuşu. kim bilir bir daha ne zaman buraya uğrarım sorusu..
büyük bir muamma. büyük bir ikilem.
her insan kaldıramaz uzun yolculukları ama bundan sonra her şey daha iyi olsun diye umut ettirir..

önemli olan bir daha geri dönüp dönmeyeceğin veya dönemeyeceğindir. yaptığımız her şeyin sonunda bir umut var ama umudumuzun boşa çıkma riski de var. bazen kalıp savaşmak gereken noktaları ve durmadan arabayı sürmen gereken noktaları bilmek gerek.

uzun yolculuk muzik demek hayal kurmak demek dusunmek demek en çokta kimse olmadan sadece kendine vakit ayirmak gibi .

canım uzun yolculuklar cekiyo.son ses müzik herşeyden uzak sessiz sakin oratm daha ne ister bir insan mis.

yolculuğun nerden nereye olduğuna ve hangi ulaşım aracı ile yapıldığına göre benim için hoşluğu değişen mevzu. ha bi de yolculuğun amacı. cenaze için yapılan uzun yolculuklar pek hoş değil.

"insan kaderini yalnız kendisi belirlemeli, hatalarının sonucunu yalnız kendisi kucaklamalı, varlığının sebebinden yalnız kendine pay çıkarmalı."

yukarıda okuduğunuz cümle, on beş yaşından bu yana sahip olmaya çalıştığım şeylerin kendimce bir özeti. ve yalnız olmadığımı biliyorum. kararları başkalarının verdiği milyonlarca hayat.. ben sadece bunlardan bir tanesiyim. şimdi bana sorarsan, uzun yolculuktan anladığım budur. çaba.

diğer tüm yolculuklar birkaç ulaşım yoluyla çözülen basit şeylerdir. çünkü tüm yolculuklar ne kadar uzun olsa da nihayetinde biter, bitecektir.

bazen gidilen yerden daha çok zevk verir.

bit bit gitmeyendir.

yolculuğun makbul olanı. 1 veya 2 saatlik yolculuk çok matah sayılmaz. bir araba veya hele ki otobüs yolculuğu yapılacaksa ve bu da senede bir veya iki defa yapılıyorsa uzun süreli olmalı. mesela otobüse bindiniz antalya otogarı'ndan ve saatler süren yolculuk sonrası bursa'ya varıyorsunuz , mersin otogarı'ndan bindiniz ve istanbul'a gidiyorsunuz ya da konya otogarı'ndan bindiniz, istikamet trabzon. ertesi günün sabahı başka şehirde ve başka bir iklimde soluğu alıyorsunuz. tabi bu yolculuk, gece yolculuğu olunca tadından da yenmiyor.

uykumu tam alamadığım bir gecenin sabahında bir hasta ziyaretine istanbul'dan araçla trabzon'a gitmemiz gerekmişti. araçta ikisi yaşlı , 4 kişiydik ve tek sürücü bendim. yol 1.060 km. sabah 06.00 da yola çıktık, 11-12 saat araba kullandım eynesil'e vardık. düşündüğünde kalan yol bostancı-beylikdüzü kadar bir mesafe ama bitmiyor işte bitmiyor.

inanılmaz uykum geldi. 100 metre dahi araç kullanacak halde değilim. 1.060 km. lik yolun 1000 km. sini kat etmişken dedim ki uyumam lazım , devam edersem ya denize uçacağız ya bir kamyonun altına gireceğiz. bir benzinliğe girdim. baktım bir otobüs var. trabzon'a gidiyormuş. dedim siz binin gidin ben uyanınca gelirim.

telefonu sessize aldım, vurdum kafayı yattım. tam 3.5 saat uyumuşum. hayatımın en gamsız uykusuydu ama 45 dk yolum kalmışken ben bunu 4.5 saate tamamlamayı da becermiş oldum.

arabayla yaz tatiline giderken sabah erkenden yola çıkıp, geze geze gitmek. müthiş keyif aldığım yolculuk tipidir.

en güzel kısmı gidilen yere yaklaşılan andır.

dertli müzikler eşliğinde çekilebilir kılınırsa; işte o uzun yolculuktur.