varlık ve hiçlik fenomenolojisi

hiçliğe karışmak için var olmak gerekir, tıpkı var olmadan önce hiç olduğumuz gibi.

hiçlik fenomenolojisi imlemeye çalışırken transandental yargım usumu bıçakladı durumu critique.

evrendeki canlı ve cansız herşey atom parçacıklarından meydana gelir. daha derine indiğimizde ise atomlar da kuark denilen parçacıklardan ve bunların ise; bugün fizik bilimi ve alt bilim dalları olan kuantum ve mekanik fiziğinin ilgi alanına giren aslında herşeyin maddesel olarak en kökünde bir boşluğun olduğu ve maddeleri oluşturan temel noktaların ise titreşimler olduğu aynı zamanda metafizik alanına da giren ve bir diğer adıyla (morfik rezonans) olarak ta tanımlanan bu konuyu biraz daha açmak gerekirse örnek bir insan olarak ben ile cansız bir nesneyi birbirinden ayıran atomik yapımızın yanı sıra titreşim kat sayimizdir. eğer ben o frekansı, titreşim kat sayısını bulduğum anda o nesne ile bağlantıya geçebilir veya başka bir şekile sokabilim. ama en önemlisi o (tin)sel ruhsal bir varlık değildir. bu durumda bugün metafizik ile pozitivist bilimi birbirinden ayıran en büyük sorulardan birini akla getiriyor. akıl, maddeci yani bedenimize ait bir noktadan mı oluşur. yoksa (tin)sel yani ruhsal beden dışı bir yapıdan mı oluşur?

n.f.k.