verilen borcu geri isteyememek

geçenlerde arkadaşım borç istedi ‘yarın geri veririm’ diyerek. ben de acelesi yok ama ay başında bana da lazım o zaman alırım bak baştan anlaşalım diyerek verdim. geçen gün de laf arasında ay başı geldiğini ve ödemelerim olduğunu söyledim. bu da dalga geçiyor bende de para yok ehehe olursa bana da bul filan diyerek. ne pişkin insanlar var ya valla iyilik olsun diye yapıyorsun sonra paramı geri verecek mi diye strese giriyorsun. ay sinirim bozuldu.

paranın dilencisi olmamak demektir. erdemli bir davranıştır. verdiğin parayı serbest bırak, dönerse senindir. dönmezse o para zaten iç edilmiştir.

borcuna sadık olmayan utanmaz, arlanmaz tiplerin düzgün insanları düşürdüğü durum.

18-20 yaşlarımda birkaç kişiye borç vermiştim hatta kendimden 15-20 yaş büyüklere bile vermişliğim vardır. haliyle ben de verdiğim parayı isteyememe durumuna düştüm. o kişilerle aynı ortamda bulunduğumda bile hiç utanma, sıkılmalarının olmadığını gördüm. işte o zaman bu borç meselesinin ne bela bir şey olduğunu anladım. bazı paralar geldi, bazıları gitti. o zamanlardan beri kimseye ikinci şansı vermedim ama kem küm ederek değil, "daha önce verdiğimi geri ödemedin, neden sana borç vereyim" diye söyledim suratlarına. cevaplar hep aynıdır, bu sefer son, zaten sana mahcubum, bi senden isteyebiliyorum cart curt, bunlar hep yalan. bu çakallar bunu alışkanlık haline getirmiş. zaten gerçekten ihtiyacı olan, adam gibi adamları tanırsınız, bilirsiniz. ayrıca naçizane tavsiyem; 3-5 senede bir gördüğünüz veya merhabalaşmaktan öteye gitmeyen adamlar size "kardeşim merhaba, müsait misin, arayayım mı?" falan gibi mesajlar atıyorsa alakasız zamanlarda, bilin ki borç isteyecek, direkt salın. hiç öyle valla bende de yok ki, keşke olsa falan dramlarına girmeyin. bu arsızlar size kredi çektirmeye bile çalışırlar. bakın vereceğiniz cevap şu; "kardeşim kusura bakma benim de ödemelerim var, yardımcı olamayacağım." daha fazla açıklamaya gerek yok. bunlarla ne kadar konuşursanız o kadar boş hikaye dinler, manipüle edilirsiniz. bu çakalların bi çoğu kripto, borsa, kumar gibi kolay para peşinde yemiştir paraları. işleri düzgün giderken hiçbiri sizi hatırlamaz.

benim bu ya. kendi param olmasına rağmen istemeye utanmak gibi saçma bir huyum var. işin saçma yanı karşı tarafın hiç öyle verme gibi derdi olmaz, ben de mal gibi "ya şimdi söylesem ayıp mı olur, yanlış mı anlaşılır" diye kırk takla atarım. sanki borcu geri isteyen değil de borcu veren ben değilmişim gibi bir suçluluk çöker. sonra gecenin bir vakti kendi kendime kudurum. niye paramı alamadım diye. hep böyle olur. param gider, ben geride ezik bir mahcubiyetle kalırım. o alıklık fazlasıyla var bende.

istemeyince bağışlamış gibi kabul ediyorlar. istetmeyin arkadaş, alırken verdiğin sözü tut yeterli.

bu insanlar sizin bu isteyememe karakterinizi bildiği için özellikle sizden borç istiyor olabilir mi?