vicdani ret

kişinin vicdani, dini, ahlaki veya politik görüşleriyle uyuşmaması nedeniyle askerlik yapmayı reddetmesi durumudur. askerliği bu sebeplerle reddeden kişiler vicdani retçi olarak adlandırılır. neredeyse bütün avrupa ülkelerinde vicdani retçilerin bu reddi gerçekleştirme ve askerlik süresi boyunca sivil alanlarda çalışma hakkı vardır.

türkiye'de olmayandır. türkiye'de hümanist olamıyorsunuz ne yazık ki. sizi askere alıyorlar.

mekke'li kureyşliler, bazı bedevi kabilelerle ve medine'nin bir mahallesinde oturan yahudilerle birlikte medine'deki müslümanlara saldırmak için anlaşmışlardı. mekke'lilerin binlerce kişilik ordu kurduğu haberi peygambere gelince, hazırlıklar yapıldı ve bütün müslümanlar, araplar için yeni bir taktik olarak medine'nin etrafına hendek kazıp düşmanı beklemeye başladılar.
herkes elinde silah, hendek başında düşmanı bekliyor, eğer hendek işe yaramazda binlerce düşman şehre girerse ne yapacaklarını düşünüyorlardı.
bir şair olan hassan bin sabit, düşmana karşı yapılan hazırlıklara yardım ettikten sonra peygambere geldi ve kılıç, kan dökme, savaş işlerinin kendisi için uygun olmadığını, rahatsız ettiğini, bunu yapamayacağını söyleyerek izin istedi. peygamber onun kibar, ince, hassas biri olduğunu biliyordu ve düşman kuşatması altında olmalarına rağmen o şaire izin verdi.

buradan

kısa ve öz tanım: bahane makat gibidir, herkeste mevcuttur.

muhammad ali( mohammad ali ) vicdani ret hakkını gündeme taşıyan ünlüler arasındadır.
"ı ain't got no quarrel with them viet cong ... they never called me nigger." – muhammad ali, 1966
"onlarla , viet cong ile bir tartışmam yok... onlar bana asla zenci demediler." - muhammed ali, 1966
buradan
vicdani ret hakkında kişi vicdani nedenlerden ötürü, seçici bir şekilde sadece bir göreve karşı çıkabileceği gibi din veya inanç özgürlüğü kapsamında genel olarak askeri hizmet vermeyi, savaşa dahil olmayı ret edebilir.
pasifizm düşünce ve vicdan hürriyetinin yanı sıra aynı zamanda kişisel inanç kapsamında kabul edilmektedir.

türkiye'de olmaması kötü olandır. sadece vicdan ile alakalı değil. ahlak ile de ilişkili olabilir. herkes heteroseksüel değil.

demokratik bir haktır.

ama haklar demokratik yerlerde olur.
mesela türkiye asla demokratik bir ülke olmadı.
dolayısıyla da bu hakkı talep eden kişi “vatan haini” diye mimlenir.

bunun bir de vicdani redd versiyonu vardır, o da redd adlı rock grubunun 21 adlı albümünden sevdiğim bir parçadır.
buradan şarkının sizin için en doğru anına ışınlanabilirsiniz.

avrupa konseyi üyesi olan türkiye'de kabul edilmeyen şey. türkiye aihm'ye giden davalarda tazminat ödemek zorunda kalıyor, hak ancak öyle tanınıyor.

tabii kamu hizmetlerinden yararlanma hakkınız elinizden alınarak.

gayet insani ve anlaşılabilir bir talep. kısacası "askerlik yapmak istemiyorum" demek. türkiye'de de bir an önce olması gereken uygulama kimse zorla durup dururken istemediği bir şeye zorlanamaz, zorlanmamalı.

her türk asker doğar, vatan sana canım feda goygoyları artık geçmişte kaldı. özellikle ben ve benimle aynı nesilden birçok genç aidiyet duygusu hissetmediği saçma sapan bir ülke için canını ortaya koymak istemiyor. şayet bir ülkenin ayakta kalması gerekiyorsa bu ölerek değil insanların yaşamasıyla gerçekleşir. ölüm, şehitlik gibi kavramları yücelten topluluklar ve ülkeler gelişmemiş, geri kalmış ülkelerdir bu ülkelerin tek kozu aşırı derecede gerek din gerekse milliyetçilik kullanmaktır. gelişmiş, aydın memleketlerde kimsenin ölüsüne bu kadar matem tutulmaz.

zaten vergilerle, uzun çalışma saatleriyle, fakirlikle, gelecek kaygısıyla insanların sınandığı bomboş, varlığı gereksiz, şaka gibi bir ülkede "askerlik vatan borcudur yeaa!!!" demek de en ufak tabiriyle zorlamadır, özgürlüklere kilit vurmaktır.

vatan borcu denen askerlikte de sizi üst düzey bir terminatöre çevirmiyorlar bu arada. bak mesela dövüş stilleri öğretirler, tehlikeli durumlarda soğukkanlı kalmayı öğretirler, iyi bir ahlak ve disiplini öğretirler işte o zaman askerliğe tamam derim. askerlikte yapılan tek şey yolda görseniz yüzüne bile bakmayacağınız koca kafalı bir herifin size tükürüklü ağızlarıyla emir vermesini dinlemek, tuvalet temizlemek, yer süpürmek, mutfakta patates domates soymak, her şeye "emredersiniz!" demek, ayak, idrar ve yellenme kokulu, horuldayan tiplerle bir odada bilmem kaç kişi yatmak, hiçbir şeye ses çıkaramamak itiraz edememek, bomboş alanda duran bir tost makinesinin "cezalı" olduğu için bilmem kaç sene orada duracağını bilmek (evet eşyalara, cansız varlıklara ceza veriliyor), sırf badiniz yatağını toplamayı bilmediği için sizin de ceza yiyeceğiniz, koğuşunuzdaki birinin botlarını kaybettiği için hepinizin cezalandırılıp eşek gibi koşturulup, şınav mekik gibi hareketler çektirileceğiniz kesinlikle mantık, sorgulamanın olmadığı bir ortam askerlik dediğimiz yerler.

hayatınızdan boş yere, amaçsızca koparılan koskocaman "6 ay" ve sonucunda elinize geçen tek şey tam anlamıyla "hiçbir şey". askerlik size disiplin öğretmez, askerlik size adam olmayı erkek olmayı öğretmez, askerlik size o yaşa kadar öğrenmediyseniz insan olmayı öğretmez. askerlik size sadece birilerinin emir kulu olmayı, her dediğini yapmayı, aşağılanmayı öğretir. kendinize olan saygınızı kaybetmeyi öğretir.

zorunlu askerlik saçmalıktır, askerliğe gitmek istemeyen her genç "vicdani ret" verme hakkına sahip olmalıdır. ne yazık ki türkiye gibi demokratik olmayan, geri kafalı insanların bol olduğu, aşırı milliyetçilik soslu ülkelerde bunu beklemek hayaldir, öyle kalacaktır.