yalakalıkla öfke arası bir perde

gibi (dizi)'nin sınıfsal veda bölümünde, yılmaz karakteri tarafından kullanılan bir söz. bölümün bir özeti gibi aslında. ilkkan ve ersoy karakterlerinin ikiyüzlü tutumuna eleştirel bir bakış açısı.

ulaşamadığın ve de ulaşamayacağın bir zenginliğe ya da bir özelliğe karşı içten içe duyduğun nefreti, çevrene yansıtmamak için bastırmaya çabalamanın dışa vurumu. bir bakıma aşağılık kompleksinin tezahürü.

içinde duyduğun öfke öyle büyüktür ki nefret ettiğin olaydan kaçamazsın. öfkeni bastırmaya çalışmak için de sende olmayan o şeyi onaylamaya ve övmeye çalışırsın. dışarıya güçlü göstermeye çalıştığın o güçsüz karakterin ortaya çıkar.

yalakalıkla öfke değil de mahrumiyetle öfke arası denilse daha doğru olur. çünkü insan nefret ettiği birine neden yalakalık yapsın ki; tabi karakter sorunları olmadığı varsayılırsa.