yalnızlığa terk edilen insanlar

doğum gününde ambalajını beğenmediği hediyeleri açmayan ve fırlatan bir çocuk gibi. o ambalajı beğenilmeyen hediyeler, yalnızlığa terk edilen insanlar işte.

kendisine çok büyük bir nimet sunulmuş insan türüdür. yapması gereken yalnızlığı kendine silah haline getirilmesidir. böylece kimse onu kendi yokluğu ile korkutamayacak hale getirir kendini.

kendileri kaşınır. kendilerini eğiten, geliştiren ve yalnızlığı tercih edenler varsa saygı duyarım çünkü yalnızlıkta kazandıkları başarılarına rağmen duygusal, sosyal, kişisel bir çok birikim açısından kendini geliştirememiş ve yetersiz kalmışlardır. bu bir kumardır.
bazı şeylerin bedelleri vardır ve en azından bunun bilincinde olurlar.
ama yapamam, edemem deyip kader diye adlandırdığı o girilen kolay yolda bir hayrı dokunmaz, iyiliği de gelmez.
ayaklarının üstünden durmadan, sığ insanlar olarak boşu boşuna yaşamış olursunuz.
sizin varlığınız ne için önemli o halde? ne diye varsınız? ot gibi yaşamak için mi? biri sizi beslesin ömür boyu diye mi ?
süs balığı gibi dolana dolana şu kıt aklınızla bir hal oldunuz.

kendinizi geliştirin, toksiklikten uzaklaşın ne olur, aldığınız nefesin bir değeri olsun, luzumsuz hissetmiyor musunuz hiç ?
yalnızlığa kendini mahkum edip hiçbir şey yapmayanlara bu söylemler hemen yardırmayın özelden..

teşekkürler iyi günler.

yalnızlığa hem terk edilir hem terk ettirirler, lanet bir döngüdür. bi noktada pes edip, gururunu yok sayıp döngüyü durdursan da elbet bir gün yeniden başlar.