yalnızlık neyin sonucudur sorusu

tercih veya hataların.

belki de yaklaşanları itmenin.

insanlara fazla değer vermenin.

farklı olmanın, önyargılı olmanın, özgüvensizliğin, kendini beğenmişliğin, anlaşılmamanın gibi bir çok şeyin nedeni olabilir. ya da sadece seçilmişliğin sonucudur. yalnızlık sadece bazen ihtiyaç duyulabilecek bir şey olmalı, devamlılığı olmamalı.

benim için yorgunluk sonrasıdır.
yapaylıktan, duygusuzluktan, çıkarcılıktan, sevgisizlikten doğan yorgunluk...
kişinin insanla ne derdinin ne de işinin kalması sonucudur.

umarım yalnızlığınız tercihendir. mecburî yalnızlık hasta eder adamı çünkü.

yalnızlık bir sonuç değildir. insanın asıl default hali yani anayurdudur yalnızlık. kimileri istediğiniz, kimileri istemediğiniz giren çıkanlarla zaman zaman aralansa da, hep o olduğu yerde durur yalnızlığınız. sanki karşılıksız bir aşktır yalnızlığınızın size duyduğu.. anlatılmaz bir sadakat.. onu habire aldatan ve görmezden gelen aşağılayan sizsiniz..!
sevin ve tanışın yalnızlığınızla, kabul edin varlığını yeter. istediğinizce aldatın, kıskanmaz mutluluğunuzu.. ancak saygı da duyun sadakatine.. her şey ve herkes gitse bile, bilin ki bir tek o gitmeyecek... bir tek o sizinle kalacak.. sonsuza dek. ve unutmayın bak: yalnızlığını sevemeyen aslında kendini sevmiyordur..

umarım tercih sonucudur.

öncelikle "yalnız" kelimesini* tanımak lazım.
tdk'ye göre tanımı;
demek.
bununla birlikte bir kelimeyi daha iyi anlamak için o kelimenin zıt anlamına* bakmak gerekir. peki "yalnız" kelimesinin zıt anlamlısı nedir ?

yine tdk'ye bakarsak
kelimelerinin, "yalnız" kelimesinin zıt* anlamlısı olduğunu görüyoruz.

peki kalabalığı ve birlikteliği oluşturan nedir?

tabii ki de biz insan, daha doğrusu birden fazla insan.

tüm bu bilgiler neticesinde ben şu sonuca vardım;

insan varlığının toplumsal* bir oluşum düzeyine gelmesinin ve bireyin çeşitli sebeplerden dolayı bu topluluğun dışında kalmasının sonucudur. bu durum bazen istemli bir tercih şeklinde de olabilir, bu yüzden tamamen olumsuz bir durum gibi ele almamak gerekir.
ben burada mantıksal olarak açıklamaya çalıştım, duygusal yönden bakılırsa kişiden kişiye çok değişkenlik gösterecektir elbette.

edit: kısaca insanda diyebiliriz.

belki de yanlış insanlara doğru şeyleri paylaşmak isteyip hayal kırıklığına uğramıştır kişi, kimseyi yanına yaklaştırmıyordur. kendi tercihidir.
çok kötü biri de olabilir. yaptıkları sonucunda yapayalnız kalmış olabilir. aslında, bu da kişinin kendi tercihidir:kişi kötü olmayı seçtiği için aslında kendini yalnızlığa mahkum etmiştir.
yani her türlü tercih meselesine çıkıyor. dümdüz tercihtir bence yalnızlık. yani kararlarımızın sonucudur.