yapılan sakarlıklar

5-10 dakika öncesi zeytinyağını sedire ve halıya döktüm, karbonat+tuz iş birliği sonucu umarım leke kalmaz, umarım.

az evvel gri modu daha da grileştirmek için ekran parlaklığını minimum seviyeye çektim. ekran karardı hiç birşey göremez oldum, düzeltene kadar gözlerim kanadı.

elimde çiğ yumurta varken kapağı açık olan bulaşık makinesinin rafını düzelteyim dedim bir sabah. çat! düşüverdi yumurta makinenin içine. temizlemeye kalksam ya kahvaltı yapamayacağım ya kahvaltı yapıp servisi kaçıracağım işe geç kalacağım. temizlemeden çıkıp gitsem akşam eve geldiğimde o makine o kokuyu hapsetmiş olacak. temizledim tabii ve olanlar oldu bir sakarlık yüzünden.

geçen gün sözlükte bir bulgur pilavı muhabbeti döndü. ama o kadar çok anlatıldı ki güzeli şöyle olur yok böyle yaparsanız tadından yenmez bilmem ne.. en sonunda dayanamadım kalktım yapayım dedim, soğanları kavururken burnuma bir yanık kokusu geldi. bir süre anlamaya çalıştım, tencerenin kulbu mu yanıyor, yoksa dışardan mı geliyor koku diye.. meğerse benim üzerimdeki bluz yanıyormuş, bayağı göbeğimin oradan neredeyse göğsüme kadar alev almışım.. söndürdüm bir şekilde tabi. işte bana hep böyle oluyor, kendi içim yanarken sorunu dışarda arıyorum…

pasta yapmak için aşk ve şevk ile birlikte mutfağa girdim. kutsal pandispanyanın kabarması için yumurtanın sarısı ile beyazı ayrı çırpılır. yani daha ilk aşamada o yumurtaları kırıp beyaz ile sarıyı ayrı kaba koyarken transa geçmişim ve sarıyı aniden çöpe attım.
tanesi kaç lira o yumurtanın ya, l beden sanırım. püh.

*

üst raftaki tencereyi almak için sandalye çekmeye üşenerek tencerenin sapına uzanan kepçe yardımıyla tencereyi yakalamak ama kapağı hesaba katmadığım için alnına düşen kapak ve mor bir alın :(

zamanında çok bilardo oynardım belki de o yüzden hiçbir çukuru affetmiyorum...

saymakla bitmez kimisinin. yaşamı sakarlıklar olmadan geçmez. çok saçma ama gerçekten sakarlık diye bir şey var. çok enteresan.

geçenlerde çay demlerken içimden tekrar ediyorum sürekli odaklanma adına (normalde hep döktüğüm için odaklanmakla alakalıdır belkiyi deniyordum)

"şu anda çay koyacaksın kaşıkla, dökmeden, evet böyle.." derken şaka gibi o an bile bi şey oldu elim harekete geçti döktüm jdjd. çok enteresan. büyüdükçe azalır sanıyordum ama çoğaldı. çok enteresan demiş miydim?

yüzüme süreceğim c vitaminin kapağını açayım derken tüm şişeyi üstüme döktüm. gitti güzelim c vitamini, artık yüzüme üstümü sürerim.

hafta boyunca kendimi kesip durdum. müslümcüyüm desem, değilim de...

ablamın yeni sardığı böreklerin üzerine örtü örtmesi ve benim bundan haberim olmasına rağmen, gidip üstüne basmam. sonra niye örttün diye bağırıp çağırmam utanmadan…

benim çevreme bir güç sabır versin gerçekten. kronik sakarım.