yaş aldıkça müziğe duyulan sevginin artması

sanırım tecrübeler, deneyimler, yaşadığımız acı tatlı duygular biriktikçe şarkılarda daha çok kendimizi buluyoruz sanırım, şayet aşık olmadan aşk şarkısı dinlemek ile aşık olduktan sonra aynı şarkıyı dinlemek arasında çok fark vardır, hele ki ayrıldıktan sonra dinlendiğinde daha çok farklıdır. bu gibi sebeplerden kaynaklı müziğe olan sevginin yaşla birlikte arttığını düşünüyorum. en azından benim açımdan bu şekilde ilerledi, birde müzik zevki değişip oturuyor yerine zamanla.

aksine azaliyor bende. 56'ma geldim, yillar icinde muzige olan sevgimde belirgin 1 azalma var diyebilirim.

muıgi ilk 90'larda kesfettim diyebilirim, rock plaklarindan. 2010'larda hafif jazz'a sardim, jazz koleksiyonu yaptim falan ama 60'a merdiven dayayinca, ne bileyim, zevk vermemeye basladi.

müzik benim zihnimde düğüm ata ata ilerliyor. bir yoldan geçiyorum 'aaa diyorum burda en çok bunu dinlemiştim, bir de şöyle bir şey olmuştu ardından bunu dinlemiştim'
zbamsss tüm duygular gelsin zihne
aklıma bir yer geliyor 'vay be diyorum neler düşünmüştüm de o esnada şu şarkı bana eşlik etmişti'
zbamsss tüm duygular gelsin zihne
aklıma birisi geliyor, (bana önerdiği ve loopa alıp can teslimine kadar dinlediğim bir şarkısı mevcutsa iste o zaman aklıma bir şarkı geliyordur) 'ya şunu demişti ne iyi demişti tü bu arada ona' gibi bir diyalog
zbamsss tüm duygular gelsin zihne

şaka bir yana
bunlar şaka değil
benim zihnimde sarkilarla dertleşmişliğim var
sonra eppur ne duygusalsın amma büyüttün
yasaklayın kardeşim müziği

allah allah bende durum tam tersi,kafam ağrıyor,önemli ve yetişmesi gereken işlerim var.ilgilenmem gereken insanlar da çok olunca haliyle sessizliği daha çok seviyorum.bu önermeyi kabul etmiyorum. :)

çocukken kulağına hoş gelen her müziği dinlersin.
ergenlikte genelde aynı tarzda müzikleri dinlemeye başlarsın.
20 li yaşlarda aynı tarzda belirli kişi/grupları dinlemeye başlarsın.
30 larda "aaa ben niye daha önce dinlemedim böyle şeyler" dediğin yöne savrulursun ve yeni şarkılara kapatırsın kendini.


daha 40 olmadım, olduğumda editlerim.

doğduğum gün annem adımı melodi falan koysa olurmuş öyle böyle değil delirircesine seviyorum

bangır bangır müzikte pogolayan sevişbey'den geriye müzik sesi yüksek iken gözlerine perde indiğinden arabayla geri geri yanaşamayan sevişbey geldi; nasıl ama.

eskiden dinlediğin şarkıların, yaşanmışlıklarla harman olup daha anlamlı gelmesi.

önceleri hoppidi gelen şu şarkı bunun kanıtıdır:
"bizim de anamız babamız var da
bu yolları hiç çakmadık"