yaşadığını hissettiğin anlar

oyunlarda ilerledikçe yeni yeni skiller açılır ya, aynı onun gibi her farklı bir gerçeğe uyandığımda yaşadığımı derinden hissederim. beni bu dünyada en mutlu ve hayatta hissettiren şey: o sonsuz içsel bilgeliğe ve doyumuna adım adım ilerlemektir. dünyaya da bu yüzden gönderildim sanırım.

geceleri yıldızları izlerken. doğa manzaralarını seyrederken sonra. hayat güzel şeyler görünce güzel.

en çok yağmur yağdığında hissediyorum bunu. rüzgarsız, ince ince sağanaklarda. şemsiyesiz, kapüşonsuz bir şekilde yürüdüğümde, yağmur suları yüzümden akarken.

istanbul, bugün bana hayatta olduğumu hissettirdi yine...