yaz aylarında depresyon

nedenini anlamadığım bir şekilde başıma gelen olaydır. tatillerde hiç deniz kenarına gitmemiş biri olarak dört duvar arasında tek başıma oturmak ve herkesin denizde havuzda yüzdüğünü varsaymaktan mütevellit gelişiyordur belki. (bkz: summertime sadness)

edit: bazı sivrizeka arkadaşlar tam tahmin ettiğim gibi depresyon öyle kolay değil tarzı şeyler yazmışlar. ben majör depresif bozukluk tarzı bir şey yazmadım dikkat ederseniz. depression diyorum hani, hani bunalım olarak çevrileninden.

sağlam bir arkadaş grubunuz varsa girmenizin ihtimali bile olmayan durumdur.

arkadaşlar arkadaşlar! lütfen üzüntüyle depresyonu karıştırmayınız. zira depresyonun mevsimi yoktur.

meybuz satan yok olmaya yüz tutmuş bir bakkaldan yeşilli olanlardan satın alıp tüketilerek giderilebilecek bir olay.

depresyonun ciddi bir rahatsızlık olması fakat yaz dizilerinde elindeki nutellayı kaşıklayarak depresyonda olan insan figürleri yüzünden böyle ele ayağa düşmesinden mütevellit gelendir o.

depresyon mevsim seçmez. senin depresyon sandığın olsa olsa can sıkıntısıdır.
depresyona girmek söylendiği kadar kolay olmuyor ne yazık ki. tecrübe etmiş biri olarak şunu söyleyebilirim, inan bana depresyona girdiğinde, girdiğin şeyin depresyon olduğunu bile anlayamıyorsun.

kış aylarındaki yoğun çalışma temposu sonrası yazın hiçbir şey yapmayarak sadece uyuma isteğidir.

(bkz: summertime sadness)

yazınızı kışa çeviren vardır tek hareketiyle yoksa kimse durduk yere canı sıkılıp depresyona girmez.

tatil arkadas grubu bahane bunlarin depresyona iyi gelecegini sanmiyorum ben. gelse gelse anlik iyi gelir. cunku her gittigin yere kendini de goturuceksin depresyonunu da mutsuzlugunu da. psikologada para yetmiyosa girin soguk dusun altina kendinizi bi sorgulayin. amacinizi tekrardan hatirlayin bi ice latte icin* ya da sadece duvari izleyin kendi kendinize hicbir sey yapmayin. bu daha olasi

bira için bolca bira.

var böyle bir şey evet. işte neymiş bikini diyetiymiş. neymiş yaz için hazırmıymışız. neymiş işte gelsinmiş havuzlarmış, denizlermiş. yok işte pürüzsüz vücutlar, deniz güneş kumcular, her yediğini sosyal medyada paylaşan pis oburlar, mıç mıç sahillerde el ele dolaşan, beş dakika ayrılınca özleyen manyak sevgililer, yeni gelinler bir çoğalıyorlar yaz aylarında. bunların hepsine ay götüm demek istiyorum. birincisi sırf yaz geldi diye zayıflanmaz. yaz geldi diye kendini 82633836 gün aç bırakıp yok işte 2 aylığına spor salonuna yazılıp kendini zayıflatan salaklar bir sonraki yaz gene aynı şeyi yapıyorlar. neden çünkü bunu yaşam tarzı haline getirmiyorlar. ikincisi cidden her yaz kendini sahile atan bir kesim var ki sıktılar. tamam en çok sen güneşi selamlıyorsun, en çok sen ülke ülke geziyorsun. aferin sana. üçüncüsü pürüzsüz vücutların, sıfır bedenli mankenlerin yer aldığı reklam filmlerinin böyle yok edilmesi gerektiğini düşünüyorum. dördüncüsü denize girip sonra tuzlu tuzlu 83726273 °c derece sıcakta oturmak bok gibi bir şey. izmir'de yıllarca yaşadım oradan biliyorum evet. beşincisi yazın regl olmak daha da bok gibi bir şey. altıncısı o güneşlenmek dediğiniz şey beyaz tenliler için kızarmaktan ibaret. evet domates gibi kızarmaktan bahsediyorum.
ve gerçekten tüm bunlar insana sen depresyona gir ve oradan çıkma dedirtiyor.
ayrıca ülke ekonomisi bu durumdayken hala gezebilenlere helal olsun. gezemeyenlerde işte depresyon sizin, bizim için var.
gerçekten insanlar çoook sıkıyorsunuz.
yediğiniz, içtiğiniz, nereye gittiğiniz, filtreli yüzünüzle paylaştığınız pürüzsüz vücutlarınız ve yaptığınız yaz diyetleriniz zerre umrumuzda değil. yeter artık yav.