mazi yazar profili

dışarısı cıvıl cıvıl. içeride bunalıyorum. benim dışımda herkes çok eğleniyormuş gibi hissediyorum.

go home yankee.

sonsuza kadar sürmeyeceğinin garantisini verebilirim. kimse bana, benimle o kadar uzun süre birlikte olacak kadar katlanamaz. hevesini alınca çekilebilir, anlayışla karşılarım.

içinden çıkamadığım şeyler vardır, kafamı dağıtmak istiyorumdur, o an kendimle baş başa kalmak beni aşırı rahatsız ediyordur. rehberi şöyle bir gözden geçirir kime ihtiyacım olduğunu hissedersem ona yazarım bunu. genelde herkes uyuyor olur, kendimle baş başa kendi kendimi yiyerek tamamlarım geceyi.

bugün geçmişte söylemiş olduğun bir yalanını yakaladım ama şu an tatilde olduğun için tadını kaçırmamak adına sana söylemeyeceğim. sen dönünce konuşuruz. o zamana kadar seni terk edip etmemeyi düşüneceğim, çünkü bir yalanını daha yakalarsam biter demiştim. bu konuyu konuşurkenki tavrını merak ediyorum, muhtemelen beni haksız çıkarmaya çalışacaksın. yine de bu seni sevmeme engel değil.

yasal düzlemde siyaset yapmanın konjonktüre etkisiz olduğu kanaatinde olan biri olarak içinde olduğum durumdur.

küçükken annem ve akranlarım tarafından gördüğüm zorbalık. kendimle ilgili ne zaman güzel bir şey desem kendini övüp durma dendi. sürekli hatalarım yüzüme vurulduğu için her tartışmada kendimi suçlamaya başladım. daha detaylıca anlatılacak çok şey var ancak temeli bu şekilde.

türk müziği batı müziğinin etkisinden de kurtulamamıştır. kültürlerarası etkileşimin bir neticesidir ve bence farklı coğrafyalarla harmanlanan müzik özgün olduğu müddetçe bizdendir, sıkıntı yoktur. devam.

üniversitelerin bir o kadar zamandır kapalı olması kadar önemli olmayan bir durumdur.

babası vefat eden arkadaşımın evine taziyeye gittiğimde annesi "nasılsınız yavrum" demişti, "iyiyim siz nasılsınız" demiştim.

"don't be afraid. we all rise and fall."

senelerdir yazdıklarını okuduğum, öyle ki abim gibi gördüğüm tepebaşı dükü. yanlış hatırlamıyorsam 2015'ten beri takip ediyorum, mültecileri kimsenin insan yerine koymadığı bu dönemde konuyla ilgili yazdıkları beni çok etkilemişti. kendisini şair değil yalnızca öğretmen olarak tanımlıyor. tevazusu, insanlığı, samimiyeti ile gönlümdeki yeri sabittir. ömrü uzun olsun.

öncelikle bu şiir demeye bin şahit arayan kelimeler bütününü on sekiz yaşında lise defterime karalamış olduğumu belirtmek isterim. teşekkürler.

mum ülkesi: mumya

dişlerini uykuda sıkarak kırdığını bilmezler
küçücük bir çocuk anasının göğsünden koparıldı
az önce sallandırdılar
saat üçü iki geçiyordu
körpe beden bozuk saat yelkovanı gibi sallanıyordu rüzgârda
güneşin doğmasına çok az vardı, belki artık doğmazdı
senin neden geceleri yatağında titrediğini bilmezler
bir şehir bombalanıyordu ve insanlar koltuklarından izliyorlardı
aralarından sıyrıldı birisi ve bağırdı:
“neden yönetilmek istiyorsunuz!?”
milyonların ayakları altında ezildi sözleri
bir duman yükseldi yamacın ötesinden
insanlığı yakıyorlardı
oysa hiçbir faşist, hiçbir görüşü bunca çetin, bunca öfkeli yakıp yıkmamıştır
sen uyuyordun o sıralar, sen rüyanda yokuştan iniyordun
yokuşun sonundaki panayıra varıyordun
gözlerinin içi mutlu, ayaklarında prangalar
sıra sana gelene kadar durmayacaklar
ama şimdilik nasılsa uyuyorsun
uyu
iyi oluyor
hoşlanıyor turgut.

her zaman dinleyeni sıkmamak, daha doğrusu sıkıldığını görüp cesaretimi yitirmemek için kısa konuşmaya çalışırım. sözlükte de okuyanı sıkmamak için kısa yazıyorum genelde. öyle olunca kendim değil de kendimin özeti oluyorum sanırım.

sorumluluk hissi iyi geliyor olabilir. bir canlının yaşamak için senin vereceğin suya muhtaç olması kendini işe yarar hissettiriyordur.

bayağıdır aklıma gelen düşünce. intihar etmeye kalkışır mıyım, kalkışırsam bu ne zaman olur bilinmez ama intiharı düşünmemin temel sebebi, dünya ben gittiğimde varlığından ne kaybedecek sorusu. cevap hiçbir şey.

kendisini beğenip beğenmememden bağımsız olarak tanıdığım ilk siyasidir. ben daha çocukken otobüsle önümden halka el sallayarak geçişi aklımda öyle yer etmiş ki bugün bölümümü seçmeme vesile olmuştur.

illa ki atatürk'ü sevmekle ya da onu lider olarak benimsemekle sonuçlanmayacak eylemdir.

görev yöneticisinin "yanıt vermiyor" olduğu zaman.

kendine güveni olmayan, beceriksiz, silik ve eğretiyim. kendimi eleştirirken de hep dozu kaçırıp işi hakarete götürürüm.