yazarların çocukluğundaki oyuncakları

yazarların çocukluğunda oynadıkları oyuncakları paylaşakları başlık.
ben 2000-2015 çocuğuyum genel olarak ama köye falan gittiğimiz ve tek çocuk ben olduğumdan eski oyuncaklarıda oynadım biliyorum, 2 dönem arası oyuncaklarada hakimim yani.
tetris (bir çok telefon,pc oyunundan daha çok zevk verirdi, ah be o günler)


ahşap yılan (nedense hep bozulurdu o ahşap diskler)


suda halka geçirme oyunu (bu baya zevkli idi ama bazen sinir bozucu oluyordu, o tuşları az çökertmedim)



boncuk oyuncak silah (şişe falan vururdum)


oyuncak pat pat silah (ormanda ağacı siper olarak kullanıp hayali çatışmaya girerdim) 10/10 oyuncak, hiç şiddet eğilimli bir çocukta olmadı hep uslu sakindim, hala öyleyim. )



stres yayı (buda hep bozulurdu ya)


sapan : balık vurmuştum bir kere akarsuda köprüden, onun dışında uzağa elektrik direklerine falan atardım. bakın bu tehlikeli oyuncak bunu çocuğun eline vermeyin lan

tam hatırlamıyorum ama babam almıştı ufak tefek hatırlıyorum söyle sanal evcil hayvan mı ne vardı, onu besledik falan


topaç ve beyblade (okulda beyblade kapışmaları yapardık zamanında)

sonra plastik askerlerim ve askeri araçlar kuleler falan vardı








solo test ( buda güzeldi tek başına vakit geçirmelik)


sonra araba vardı klasik işte, halıların desenlerinde sürerdim.

sonra şöyle bir şey vardı, hala var gelişmiş hali. çok güzel günlerdi ya


buda güzeldi bak



ha bak birde gazete kuponları ile dağıtılan kartlar ve masa oyunları vardı zarla oynanan, babamla geçirdiğim en keyifli zamanlardı , ah be duygularım depreşti...

teneke araba

benimki ektedir. dalga geçmiyorum, cidden yoktu. bir defasında babam geri çekip bıraktığında giden arabadan almıştı ve inanılmaz havalıydı. onu da hasta olan kuzenime verdirtmişti annem. o müthiş oyuncak;

(görsel instagramdan alındı, bana ait değildir.)

çamır. sapan.

maceracı top scramble ball

bi suru bebegim vardi ama safinazimin yeri ayriydi. bisuru kez aldirmistim anneme her seferinde kayboldugu icin. sonra artik illallah ettirdim kadini almayi kesti. nereye kayboldu bu kadar safinaz derseniz bilmiyorum. hayir bide boyum kadar bebekti. nereye kayboluyoduysa. yuzumuz gulmemeye yemin etmis cocukluktan

kumandalı araba, küçük metal arabalar *, çeşitli bebekler *, sapan, ip, top, çamur, çam kabuklarından oyarak, yontarak kendim yaptığım abuk subuk ama keyifli şeyler, kağıttan gemiler yapmacalar, yumoş yumuşatıcının hediyesi bir ayıcık, pembe panter*, oyuncak tabanca, stres yayı, atari, tetris, çamur, taş ve toprak* * , tahta ve bilyelerden abimle küçük araba yapardık. yamaçtan aşağıya binerdik ona, sonra onu kucagimiza alıp tekrar yukarı çıkardık *, çiçekler, otlar *, mısır koçanları *, misket *, yay ve ok yapardık * .... aklıma gelenler.

ayrıca alt gorseldekini, metal kola ya da gazoz kapağını çekiç ile duzlestirip kendim yapardım. hiç para ile satın almadım bunu. çok keskin olurdu çevirince, ot vs keserdim rastgele *


şundan da vardı