yazarların dedelerinin mesleği

fırıncılık.

en son memlekete gittiğimde fırını yıkık dökük de olsa duruyordu. filmlerde oluyor ya, mekan bir anda eski haline dönüp cıvıl cıvıl oluyor. bir an çok istemiştim oranın eski haline ufacık bir an için şahit olmayı.

gibi gibi.

gurbete gider borç takıp gelirdi. babannem de onun borçlarını öderdi.

birisi pazarlama şirketi kurdu kardeşleriyle beraber,* ötekisi ise bekçiydi. şimdi emekli.

annemin babası başkomiserdi. rest in peace.

babamın babası toprak ağasıydi. bu ne demek yani çok malı vardı, bu yüzden para için çalışmaya ihtiyacı yoktu. rest in peace.

ısmarlama takım elbise terzisiydi.

arkadaşlar, hepimizin dedesinin meslekleri o kadar önemli ki... ben mesela birine sürtünmeden önce gelip buraya dede mesleğine bakarım.
-doru.

babamın rahmetli dedesi hakkı dedem, rahmetli hakkı dedemin de rahmetli babası olan hüseyin dedem, hatta rahmetli hüseyin dedemizin diger oglu olan x* , palancılık yaparmış.

katina beceriksizdir ama mastor değil. çok güzel sökük neyin dikerim, tâ çocukluktan, ay bu arada ipi delikten tek seferde geçiririm söylemesi ayıp... allah yarattıkça yaratmış bir yerde dur ama diğmi...

allahım dedim, bu nasıl üstün bir yetenek bendeki bu yaşta?

yıllar sonra öğrendim ki, dedem semerciymiş meğer.
genetik anacım.

bankaci.