yazarların geçmişteki kendilerine söylemek istedikleri şey

istemediğin şeyleri yapmak zorunda değildin, sadece yapmıyorum diyebilirdin, üç kuruş para, üç kuruş kıytırık ünvan için konfor alanını terketmek zorunda değildin. halbuki giderken de ağlamıştın, ne gereği vardı bu kadar pasif olmanın, nasıl bir buhrandı o hatırlamıyorum ama sadece yapmıyorum ulan diyebilirdin...

burada da orada olduğundan farklı fazla bir şey yok. yaşadığın günlerin hiçbiri kar değil, yaşayamayacaklarının zarar olmadığı gibi. bunları da oradakiler gibi atlatman gerekecek ve daha neler atlatman gerekecek ve sürekli atlatman gerekecek. alışacaksın. hepsi bu. hep aynı güldürüyü oynarken alışacaksın. çünkü sadece dönüyor. hiçbir şey bir yere gitmiyor. hiçbir şey bir yere varmıyor. öylece dönüp duruyor, sen de onlarla beraber. bütün varoluş kafayı çekmiş bir ayyaş gibi. o kadar. saçmalık sadece.

kendisine laf anlatabileceğimi pek sanmıyorum ama bilim, teknolocya, büyü, simya vs bir yolla kendisiyle karşılıklı oturabilmeyi çok isterdim.

şimdi söylediğimde gelecekte geçmişte kendime söylediğim sözlerim olmuş olacak.

arkadaşlarına sıkı sıkı sarıl. lütfen sarıl. özellikle o iki hergeleyle bir ara konuşmayacaksınız, lütfen yapma. git onlarla da konuş. aranızdan su sızmasın. bazen aynı odada kalmanın vermiş olduğu bıkkınlık geliyor farkındayım ama sen beni dinle.
sarıl ulan arkadaşlarına.

seni öldürmeyip süründüren acılar geçiyor. sonsuza kadar sürecek zannediyorsun ancak biraz daha sabırlı ol. geçecek.

ulan mal paran da vardı bitcoin in yanında külçe altın da istifleseydin ya tüm parayı işe gömmek nedir gerizekalı.

hiçbir şey sandığın gibi değil, her şey göründüğü gibi. yine de sanmaya devam et.

kararlarını verirken korkma kendine güven başarısız olacağını bilsen de tercihlerini ona göre yap derdim.