yazarların hayattaki en kutsalları

kutsallığın zaaf olduğu bu zamanlarda varsa kaldıysa kutsalınız nedir sayın yazarlar..

damacana esprisi yapılmadan ben yazayım da konu kapansın.

şeref ve haysiyet için yaşar . bu uğurda ölür ve öldürürsünüz.

(bkz: ben kendim ve sevgilim)

ailem dediğim insanlar. çekirdek ailemle başlar, kan bağım olmayan birkaç dostumla devam eder. gerisi bir şekilde hallolur. çok da şaapmamak lazım.

ekleme: çok özür dilerim ama kutsal damacana'dan, verdim kutsalı verdim kutsalı şakasını yapmak istiyorum. önceki yazdığımla hiçbir bağlamı yok ama yeni bir şey yazsam flood diyecekler. o yüzden, buraya ekleyeyim istedim. birisi link falan verir sevabına.

sanırım edebiyat.
getçekten ben herhangi bir şeye delirmediğim kadar çok deliriyorum yeraltından notlar'da kendini bulan insanlara...