yazarların sıçma hikayeleri

böyle deyince konuşanlar programı gibi oldu.
gelir şimdi "dün bi sıçmışım valli, fenaydı." diyen abilerimiz.
neyse.
milli bir bayramdı fakat hangisi hatırlamıyorum. cumhuriyet bayramı olması olası. lise ikideydim o sırada.
müdürü ve okulu yürüyüşe ikna ettim bütün okul yürüyüşe gittik.
ilk adım sel ile başladığı için ve sınıf başkanı olduğum için sınıftakiler bana 'selo başkan' diye sesleniyordu voleybol maçlarında. yürüyüşte de bir arkadaşım beni omzuna alınca sınıf yine 'selo başkan' diye bağırmaya başladı. o sırada polisler sanırım olayı çok yanlış anlayıp selahattin demirtaş için bağırıyorlar zannetti ve çok uzun bir süre ifade vermek zorunda kaldık. o günden çekilen fotoğraf da ektedir.

çok yanlış anlaşılacak başlık. koku yapmasa bari.

olayın ayrıntılarını anlatamam ama bir keresinde bir kapıyı açmıştım ve fena halde patlamıştı olaylar. gerçi o anlık fena bir sıçış olsa da beni bulunduğum yere de o hata getirdi.

sabahki sıçış hikayemi anlatayım.

tumanımı sıyırdım ve sıçtım.

bu kadar.

allah kahretmesin sizi ,çok güldüm.
bazen dünyayı gezen yutubır'ların videosunu izliyorum ,bangladeş'i videosunda yemek yedikten sonra bir santim yer değiştirmeyip sıçan adam enstantanesi vardı.
şu da var ,adamın yediği ve sıçtığı yerde 10-15 santim yanında su birikintisi vardı herhalde ağzını yıkadıktan sonra kıçını da o suyla yıkamıştır ,videoda yoktu .

çalıştığım lokantada(restoran&bar ) barmen arkadaş vardı sene 2003-4 hindisytan2a gitmişti,anlatmıştı ganj nehrine hem sıçıyorlar ,hem yıkanıyorlar hem sebze-meyve ,çamaşır yıkıyorlar cenaze yakan cabası .
böyle bir meşrebi bozuk memleket bangladeş ,bilinenin aksine laiktir.