yeni biriyle tanışmak

bir yaştan sonra mı yoksa yaşantıdan mı kaynaklıdır bilmiyorum ama benim için yeni birileriyle tanışıp onu tanımaya çalışmak epey zor bir şey. tahammülüm de yok artık sanırım. kimseyle tanışmasam da olur şu ana kadar tanıştıklarım yok olsa da olur. kendimle kalabilir kendimle yaşlanıp kendimle son nefesimi verebilirim.

yeni insanlar tanımak bana her anlamda çok şey katıyor. dünyaya kendi dar penceremenden bakmamış oluyorum, bambaşka hayatlar, bambaşka fikirler, kültürler görmüş oluyorum. kendime bir şeyler katıp, karakterimde ki sertliği yumuşatabiliyorum. konfor alanımdan daha kolay çıkabilmemi sağlıyor ve bakış açımı daha da esnetiyorum. ayrıca sosyalleşme açlığım gideriliyor ve gereksiz yalnızlık romantizmine kendimi çekmiyorum. bireysel biriyim zaten sürekli yeni insan tanımalıyım, yeni ortamlara girmeliyim modunda değilim ama dengeyi de bulmak lazım. bana bir şey katabilecek olan aynı enerjide buluştuklarımla yoluma devam ediyorum. bazen bu insanlardan bazıları sizi bambaşka bir yolculuğa sürükleyebiliyor.

gözüm de yok götüm de yok. çok korkuyorum üstelik. iş, daha da ilerler mi?

aman diyeyim. güven olmaz yüzüne, kaşına, kara gözüne.
aman.

hah şöyle ya, millet sana, sen bir kadına çürüyorsun. " dediğini tam da kulak mememin böyle erotik erotik sinirlerinde hisseder gibiyim. kardeşim, ben şov yapmıyorum, ben daraba indirdim, dükkan kapalı, iflas, bitti.

bir kadınla tanıştım az evvel. ne kadar da güzel. rustaî, şehirde bir yaban gülü gibi. çok duygulu, çok kibar, ne kadar güzel, kalbi. ve yüzü.

tanıştırayım.tegea'lı anyte.
bana neler anlattı bilor musunuz?

ağustos böceği ile çekirgesi ölen küçük kızın yasını... rüzgârlı ağaçları, gürülce akan çeşmeleri, yol kenarında göğe uzanan tanrı heykelleri...

çok hoşlandım. ileride belki size de tanıtırım, ama böyle hassas bir şairi, ben kıskanırım...

bazen boktan bir durumdur.