yeni gelen kuşağı çok abartmak

insanlarda her yeni kuşağı övmek gibi bir ruh hastalığı var. y olarak bizler çocukken de aman efendim yeni kuşak çok başka, öyle zeki, böyle dahi muhabbetleri dönerdi. sonra z kuşağına küçük einstein'lar muamelesi yapıldı.

bir yerlerde "aa yeni kuşak çok fena geliyor" tatavası duyunca derin bir has..r çekiyorum. z'den sonra gelenler ise ultra mega zeka olarak görülür falan. dünyayı onlar kurtaracak edebiyatları vs. kardeşim dünyayı kimse kurtarmayacak. bırak bu hayalperest senaryoları. alt tarafı tüm kuşaklar aynı normallikte kendi dönemsel koşullarına uyumlanıyor ama "bu yeni kuşak bir harika dostum" diyen kişinin abartma ve cahillik seviyesinin uyumlanacak bir yeri yok.

böyle bir şey gerçekten var. ben ortaokuldayken de bunu duyuyordum. üniversiteye başladık sosyal medyada sürekli yeni gelen kuşak zehir gibi yok efendim kendilerini geliştiriyorlar vs. üniversite bitti hala duyuyorum acaba bunun sebebi yaşını almış kesimin biz yapamadık bari onlar yapsın şeklinde bir gaz vermesi mi? bende yaşlanınca bunu diyecek miyim acaba? sanki, önceden sevilmeyen yemeğin, müziğin vs. büyüyünce sevilmesi gibi.

alfa kusagi. daha bebekler aynen. evet.