x kuşağı vs y kuşağı

kuşaklar mevzusunun kimler tarafından ortaya atıldığı ve neye-kime hizmet ettiği sorgulanmalı diye düşünüyorum. gerçi genelde sorgulamadan almak işimize geliyor.

zira afrika'daki biri ya da ülkemizde çocuk yaşta çalıştırılan işçiler uymaz genellemelere. siyasilerin ve kimi uzmanların da kuşaklar üzerinden teori-tetkik ortaya atması üzücü bence.

edit: imla

y kuşağı akıllı,taktiksel,stratejik,bilinçli; x kuşağı gariban,ezilmiş,güzel yönetilen kuşaktır.

z kuşağının %60'ı ve y kuşağının yalnızca %39'u dünyayı değiştirerek daha iyi bir yer haline getirmek istiyor. ki bu ayrı bir tartışma konusu. z kuşağı hayal kurmakla kalmıyor, hayallerini gerçekleştirebileceğine de inanıyor. teknik becerileri yüksek ve her türlü bilgiye ulaşabilmeye alışkınlar. bu nedenle, sahip olduklarından daha fazlasını hak ettiklerini düşünüyorlar. y kuşağı daha duygusal olduğu için hayatı ağırdan alıyor.
kıyaslamak gerekirse z kuşağı daha aktif topluluk.
y kuşağı zaten hayatın sillesini yemiş, dünyayı değiştirse ne olur. kafayı değiştiremedikten sonra...

40 yaş üstü bu ülkeyi bu hale getirdi. genç nesilin tinercisi bile bu 40 yaş üstünün ülkeye verdiği zararı yırtınsa bu ülkeye veremez. çünkü ideolojilere bulaşmıyorlar. kendi ekmeklerine bakıyorlar.

bu ülkenin bu halde olmasının en büyük nedeni türklerin göçebe hayattan yerleşik hayata geçerken zorla islam dinine geçirilmeleri ve kendi kimliklerini, kültürlerini, dillerini ve şereflerini kaybetmeleridir.

mustafa kemal atatürk şöyle der:
“türkün dini tabiattır.” fakat atatürk kültür devrimini maalesef tam olarak uygulayamamıştır.
osmanlıdan kalan istiklal karşıtı dinci yobazları tamamen yok edememiştir. bunların soyları prezervatif, batının bilimi sayesinde insan ömrünün uzaması, insanlar arasındaki akıl farkı ve eşitsizlikler, birtakım doğa kanunları gibi nedenlerle zaman içerisinde katlanmış ve bugün adına “demokrasi” dediğimiz ne idüğü belirsiz ucube sistem yüzünden gücü ellerine geçirmişlerdir.
bütün bunların neticesinde ülkemiz bu umutsuz ve karanlık duruma girmiştir

y kuşağı olarak önümüzdeki 20 yıl boyunca güzel yerlere gelebiliriz. x kuşağı artık bir çok şeyin gerisinde kaldı. yoruldular ve tükendiler.

y kuşağıyım.
iki tane üniversite bitirdim.
5 tane sertifikam var.
1 tane sonradan öğrenme mesleğim var.

gelecekten umutsuz ve vasıfsızım.
yarışmacılara teşekkürler.

bu tamamen nasıl yaşadığınıza bağlı.
isterseniz bu kuşağı bir de benden dinleyin..
hepsi şahsına münhasır özel üretilmiş, yokluklar içinde yetişmiş yaralı bir nesil…
hiçbirinin altına hazır bez bağlanmamış…
şeker çuvalından pantolon, canik lastikten ayakkabı giymiş…
okulda abd süt tozu içirilerek beslenmiş, bir garip nesil…
hiçbirinin renkli çocukluk resmi olmamış…
hatta hiç bebeklik çocukluk resmi olmamış…
hiç biri kreş, dershane, özel okul görmemiş…
ama hepsi profesörlere ders verecek kadar bilgi sahibi olan bir tuhaf nesil…
baskı, çatışma, sorguda işkence görmüş…
karakolda sorgu da filistin askısını, ceza evinde isyanla tanışmış.
en azı 5 ihtilal, 6 muhtıra, 7 post-modern darbeden sağ salim paçayı yırtmış…
en azı 10 ekonomik krizden nasibini almış…
tecrübe abidesi yoklukla terbiye edilmiş, direnç abidesi bir nesil...
ne yaptıysa yoluyla yordamıyla kendi meşrebine uygun ahlakına yakışanı yapmış.

68’liler de 78’liler de bu neslin deli tayları, ipe sapa gelmeyen savaşçıları da bu neslin temsilcileri tarihe adlarını kanları ile yazmıştır…

bunlar bu neslin üretim harikası mı yoksa üretim hatası mı tartışılır ama bu neslin istisnasız tamamı karşılıksız hesapsız bu vatanı sevmiş…
1950 ve 1970 yılları arasında doğanlar gerçekten özel üretim, çoğu yatılı okumuş, kardeşlik ve paylaşma duygusu zirve yapmış…
çok kitap okumuş, en azı liseyi bitirmiş, hayatı yaşayarak öğrenmiş…

çoğu simitçilik, olmadı ayakkabı boyacısı, tamirci çırağı, inşatta amelelik, pazarcılık hamallık yaparak okul harçlığını çıkarmıştır…

ne ailesine ne devletine ekonomik yük olmamış, geneli bir baltaya sap olmuştur…

muhanete muhtaç da olmamış, ezilmiş ama ezik kalmamış.

dik durmuş dikleşmemiş kendi şahsına münhasır özel bir nesildir…

görevini, sorumluluğunu bilen… onuru için bir pireye bir yorgan yakan, öfkeli hırçın bir acayip nesil bu 1950 ile 1970 yılları arasında doğan dinazorlar…
iyi bakın, bunlar bu son kalan kadife ye sarılmış çelik yumruk misali yumuşak gözüküp indiği yeri dağıtan bu özel neslin öfkesinden sakının.…
bunlara iyi bakın,çünkü bunların nesilleri tükenmek üzere…
bunların üretimi sonlandı…
kullanım sureleri doldu, tedavülden kalkıyor…
neden bu nesil özel biliyor musunuz..?
bu neslin üzerinden silindir gibi devlet geçti…
hayat bu nesli sınadı, ama tüketemedi…
bu nesil, ihanetin acısını, dost hançerinin sancısını, ölümüne yoldaşlığı, mezara kadar arkadaşlığı bildi…
dostu için can vermeyi de, elindeki son lokmayı paylaşmayı da, sadakati de vefayı da bildi…
bu nesil, katı, aksi, deli, serttir…
bir o kadarda merttir, hoş görülü ve merhametlidir…

bu neslin yaşarken öğrendikleri bilgi ve kaybederken edindikleri tecrübe en büyük servetidir…
onun için 1950 ile 1970 yılları arasında doğmuş, hala inadına yaşayan, ana baba, amca, dayı, teyze, hala, yenge dede anneanne babaanne her neyiniz varsa değerini bilin..
oturun onlarla konuşun, dinleyin onlardan geçmişi öğrenin…
sonra arar da bulamazsınız…
çünkü onlar yakın tarihin son canlı kaynak kişileri, her biri iki ayaklı sözlü yakın tarih kitabıdır...