yoğurt yapabilmek

herkesin harcı olmayan eylem. sevgi katmalı ki kavanozu ters çevirince bana mısın demesin

süte yoğurt katıp karıştırıp zamana bırakmakla olabilir.

süte maya koyunca olan bir şey için beceriymiş gibi bahsetmek çok saçma. yoğurtta yapamayan ne bileyim.

öyle demeyin ben yapamıyordum. püf noktalarını falan boşverin. serçe parmakla ısı kontrolü yüzünden tutmuyormuş ,sorun ellerimin hep soğuk olmasıymış .
çözüm: mutfak termometresi

taş gibi ve mis kokulu yoğurt yapardım bir vakit. sonra göz falan, sirke gibi olmaya başladı bir buçuk sene boyunca. tabağa koyup sofraya getirirdik ve sanki içine maden suyu koymuşuz gibi fokurdamaya başlardı, ekşi ekşi. neyse efenim, gel zaman git zaman düzeldi çok şükür. gerçi şimdi de yoğurt gibi değil, daha çok süt tadı var ya neyse. artık devir makinelerin devri olunca, makinesiz yoğurt yapmak da maharettir azizim.

göle çalınarakta yapılıyormuş. öyle duydum…*

her annede bulunan default özelliklerden biri.
(bkz: terlik menzili)

küçük kavanozlara yapın ağzını da kapatın bittikçe açarsınız, tazeliğini korrur. bu arada parmakla ısı kontrolü yapmadan önce elinizi sıcak suyla sabunla güzelce yıkayın. yemeklerle beraber yerseniz kalsiyum ve demir emilimi azalır. yemeklerden 2 saat sonra ara öğün olarak tüketin. zevkinize göre tatlandırabilirsiniz.