yoğurt

her gün yediğim kalsiyum kaynağı, kemik erimesi yaşamamak için yemek gerekiyor.

sütten yapılan bir üründür. çok faydalıdır eski sevgilim sigara içtiğim için yoğurt ye diyip duruyordu . çocuklara yoğurt yemesini öğretmek için meyveli yoğurtlarla başlanabilir. ayrıca yoğurttan ayran yapılır . bizde milli içeceğimiz olarak içeriz. ayrıca cipsin yanında sos yapılır afiyetle yenir yoğurt güzeldir yiyin.

çok fena giriş yapmış yazar. böyle devam ederse bol favori kapar benden. dinci çıkarsa çıkacağım takipten, bakalım...

mantı yerken vazgeçilmezdir ve hasta olduğunuzda da size iyi gelecektir.

türklerin bulduğu en güzel şey.

the good place dizisinde çokça vardır. izleyenler neyden bahsettiğimi bilir.

katı mı sıvı mı? kestiremiyorum.

evde mayalamaya başladığımdan beri hazırını yiyemiyorum arada çok fark var sözlük.

çilek reçelli, pekmezli yoğurdun içerisine azıcık ceviz veya fındık ekleyip tüketebilirsiniz, çok lezzetlidir ve tok tutar.

kendin mayaladığında heyecan yaratan süt ürünü.

sözlükte bulunan en gereksiz şahsiyetlerden birisi. kendisi bir şeyler yapmak yerine hata arar, gelir nickaltinda bitiverir falan. görürseniz dikkate almayın, yol verin gitsin.

eskiden anadoludan giden rumlara yoğurt yiyenler derler dalga geçerlermiş şimdi adamlar öz yemekleriymiş gibi anadoluya ait olan bir besini sahipleniyorlar,çok ilginç gerçekten.

duman zehirlenmelerinde bire bir etkilidir.

güneş yanıklarına da iyi gelen muazzam süt ürünlerinden birisidir.

temel besin kaynağım.olmassa olmazım ama ev yapımı olmalı.

su ile karıştırılarak türk usûlü ayran yapılır.

sade haliyle yemeyi hala beceremediğim bir gıda

bilmem kaç yüzyılın buluşudur bence. her yemekle veya kendi başına veya meyveli mükemmel gider, sağlık deposudur. arkadaşlar su katınca ayran olan bir yiyecek hakkında fazla da konuşmaya gerek yok değil mi?(bkz: swh)

domates sosu ile kanka bunlar.

ilk yoğurt yediğim günü hatırlıyorum da, ne kadar masummuşuz. günahsız, saf, bilgisiz, iyi niyetli...

yıllardan 1990 olması lazımdı. ailem çok fakirdi, kuru ekmek ya yiyorduk ya yemiyorduk. yoğurt diye bir şeyi sadece zengin alt komşumuzda görmüştüm. beyazdı, bembeyaz. bir de başka bir yerde daha görmüştüm. ama o yoğurt değilmiş, sonradan öğrendim.

çok merak ediyordum yoğurdun tadını, her gün babamın eteklerine yapışıyordum: "lütfen, babacığım, lütfen yoğurt alın bana, lütfen", o da "yavrum, s..kt.r git param yok" diyordu. anlıyordum onu, kerhanelere parası vardı yoğurda yoktu. o da haklı. kerhane ihtiyaç gideriyor, yoğurt ise yalnızca benim şımarıklığım.
bir gün babam elinde bir poşetle geldi. ilk defa babamı elinde poşetle gördüm. o günü hiç unutamıyorum bu sebepten. yapıştım hemen eteklerine: "babacığım, o nedir o nedir" dedim, suratıma bir tokat attı, en sevdiğim eylemiydi bu babamın, en büyük sevgi gösterisiydi bu. daha sonra babam: "al şunu s..kt.r git, yavrucuğum" dedi. yuvarlak bir paket, sütaş.

bir heyecanla odam tuvalete koştum. klozetin üstüne uzandım ve paketi açtım. kana kana parmakladım yoğurdu.