yüzümün aynadaki boşluğu

uçurum dibinde nasıl göründüğümü
merak ederim hep.
yüzümün aynadaki boşluğuna hep bakmak isterdim.
inançlarımın kırık döküldüğü yeri anlamak için
kalabalıklar içindeki yalnızlığıma dokunmak isterdim...
aşktı adın uçurumda, yanı başımda
aynadaki suretimdi yüzüm,
aykırı kanardı bana.
inançlarımın çoğu yalanmış
alay ederdi benimle.
çok geç anladım, kalabalıklar arasındaki
senmişsin dokunamadığım...
yalnızlığım diye küçümsediğim
senin sevginmiş
geceleri ansızın uyanıp
incitilip durduğum senin yokluğunmuş...
onca sevişmeden sonra değişememişsem,
sihirli bir aydınlıkta,
içimde bir yer sonsuz hasret kaldığı içinmiş...
işte onca yalan geçen hayatımda
buymuş tek gerçeğim...