zeka vs çalışma

ben zekaya inanıyorum. elbette değerlendirme kısmında çalışmakta önemlidir.

çalışma net kazanır

akıllı çalışmak her zaman kazandırır.

zeka kanalize edilmesi gereken bir güçtür. aksi halde tek başına yetersizdir.

zeki insan çalışır. hakkını verir ki bir daha aynı şeyler yüz yüze geldiğinde sil baştan onu öğrenmeye çalışıp çözmeye uğraşmasın. zeka burada işleri kolaylama ve beraberinde iş yükünde kalıcı olarak azalmayı sağlayan bir unsur. zekanın bu işlevini kullanmak için de çalışıp işin hakkını vermek lazım.

açıkçası zeka ve çalışmayı bir kefeye koyamayanları zeki olarak nitelendirmek doğru değil. zira çalışmadan bir şeyin olamayacağını hasbelkader olsa bile kalıcı olamayacağını akıl edememiş insana zeki denemez.

zeka bir çokgendir. kişinin nereye sivreldiği önemlidir. çocuklukta belli olan özelliklerin üstüne gidip(çalışmak) ya bir yerde iyice sivrelmeli ya da her alanda az az çalışıp çokgeni genişletmelidir.

refaha ulaşmış zihin ziyandadır. sürekli bir şeylerle zorlaması kişiyi daha üretken yapacaktır. benim trigger kayışı koptuğu için ikisine de dahil olamadığım durumdur.

zeka kazanır. zeki olmayan ama çok çalışan insanların şansa da ihtiyacı var. zeki olup çalışmayan insan ise şans yolunu kendi açar. biraz da çalışırsa yürür gider.

zeka calisma ile desteklenmez ise eksik kalır..
hedef başarı ise ikisinin de birbirini desteklemesi gerekir..

zeka ve çalışma çok ayrı kavramlardır.
zeka senin çalışırken kullanacağın bir yöntem belirleme mekanizması problem çözme ve çalışmanı işleten mekanizmadır.
gerizekalı olursan şayet çalışmakta işe yaramaz. ikisi karşılıklı değil yanyanadır arkadaşlar.

valla benim için zeki olan çalışır. çalışan kazanır.

ortalama bir zekanın varlığı tabi ki önemlidir fakat diğerlerinden çok farklı şeyler yapmayı sağlayan bir zeka her zaman avantaj mıdır hayatta? tartışmak gerek! hatta bunu üstün zekalı birinden dinlemek gerçekten hayata bakışımızı değiştirebilir. bazen zekayı bu kadar önemli bir yere koymak, sanki başarısızlıklarımıza bir hüsn-ü talil yaklaşımıyla güzel ve kabul edilir bir sebep bulmak gibi de gelir bana. bu zeka sebebi, her yapamadığımızda nefes almak için kaçtığımız bir kapı önü gibidir sanki, bir süre rahatlatır ama tekrar içeri girmek zorunda kalırız.

fakat çalışmak bütün ipleriyle bize bağlıdır. her şeyiyle dozunu kendimiz ayarlayabileceğimiz, bizim kontrolümüzde olan ve dolayısıyla istediğimiz kadar fark yaratabileceğimiz şey bana göre de emektir.

bence yanlış anlaşılan bir şey var. tamam emek vermenin önemi tartışılmaz ancak bir gerçek var.

bir insan neden çalışır. ya da daha üstün bir kavrayış düzeyine geçemediği halde hangi motivasyon ile denemeye devam eder.

çalışmak zekadan üstündür demek zeki adamların kaprisi. zeki değilsen çalışarak ortalamanın üstünde bir yere varamazsın.

zeka şeytani, çalışmak rahmanidir.

bana göre belli bir hedef koymak ve başarı odaklı olmak esas belirleyicidir.

burada zeka ve/ya hafıza önemlidir. yani ne kadar zekiyseniz ve/ya hafızanız güçlüyse, o kadar daha az çalışmanız gerekir. bu güzel bir şeydir. böylece hobilerinize daha fazla zaman ayırabilirsiniz. kimisi ders çalışmayı sever. hatta çok zeki olup çok çalışan ve/ya soru çözen insanlar da vardır. bu da güzeldir. bana göre bir akıl hastalığı yoksa, kimse o kadar da aptal değildir. bazı insanlar derslerin frekansına giremez. yani gerçekten aptal olmadığını bildiğim ama ders çalışsa da öğrenemeyen kişiler tanıdım.

üstün zekalı olmak genelde problematik bir durumdur. akranlarınızla rekabet edemezsiniz öyle biriyseniz ve sizin gibi kişilerin olduğu bir sınıfta değilseniz. ayrıca duygusal sıkıntı çekebilirsiniz iletişim frekanslarınız akranlarınızdan yukarıda olduğu için. ben üstün zekalı değilim ama ilkokuldan beri tanıdığım üstün zekalı bir arkadaşım var. zaten abd'ye gitti. üniversite sınavında da sayısalda ilk 20'ye falan girmişti. çok inek biriydi diyemem.

tanım: ikisi de önemlidir. belli bir hedefiniz varsa ikisi de gereklidir.