zeki demirkubuz

iyi bir beşiktaşlı. adama özellikle tribünde yakalayıp soru sormaya çalışıyorlar. o da tribün gazına gelip biraz ağzını bozabiliyor.

kasvet seven azınlıktanım.
zeki demirkubuz’un filmlerindeki o kaotik temaya fazlasıyla tutuluyorum. her bir filmini defalarca izlememe rağmen her seferinde üzerimde bıraktığı etkiden geçemiyorum. herhangi bir filmini izleyip bitirdikten sonra gerçek hayatın mı yoksa bir film karesinin içinde miyim sorgulamasına düşüyorum.

onu ilk olarak c blok ile tanıdım. masumiyet'le sarsıldım, özellikle kader ve kıskanmak filmleriyle de ne büyük bir yönetmen olduğunun idrakine vardım.

sinemayla hayatı iç içe geçiren, insan ruhunun karanlık dehlizlerini büyük bir incelikle anlatan, suskunluklarla ve bakışlarla boşlukları dolduran çok başarılı bir yönetmen.

nbc ile sidik yarışına girmiş yönetmen. nbc'nin de ondan pek farkı yoktur. dikkatimi çeken noktalardan biri de zeki demirkubuz'un, kendi filmlerinde bir şekilde yer alması ve başrollerdeki kadın karakterle birlikte olması. geçenlerde izlemediğim bazı filmleri kalmıştı onları da izledim. ilk filmi için şunu söyleyebilirim ki kötünün de beteri. yeraltı, masumiyet, kader filmlerini sosyolojik açıdan başarılı bulsam da sıkılarak izlemiştim. yeraltı filmini nbc'ye gönderme yapmak için çekmiş. filmlerinin çoğunda kendi bireysel çabasından ve bunalmışlığından bahsediyor. onun dışında yukarıda saydığım filmler dışındakileri pek de önermem.

bazı yönetmenlerin filmlerini bıdıbıdı efem şöle böle demeden sevebilirsin. benim kriterim filmlerini iki kere izleyip aynı keyfi almaktır, bunu başaran da kraldır. severim kendisini. zeki tüplü televizyon nbc yapay zekadır.