zeytinburnu

surdışında, benim için bakırköy'den sonra hem tarihi hem de lokasyonu sebebiyle en mühim semttir. gel gör ki bu dere üzerine kurulan semt yüce devletimizin işbilmez yöneticileri sayesinde akıl almaz bir yerleşim politikasına tabi olmuştur. çarığını, tüfeğini alan köyünden koşup buraya yerleşmiştir. 70 ila 80 sene evveline dayanan bu durumdan ders çıkartıldı mı peki? pazar gününüzü bu semtin en işlek caddesi olan 58'e ayırmanızı tavsiye ederim. sadece türkiye'nin değil, bölgenin en kozmopolit ilçesi olma özelliğini taşıdığına şahitlik edeceksiniz. bu "renkli" durumun sosyolojik tepkimesini her daim görmek mümkündür.

semt üzerine kurulduğu bataklığa hızla gömülmektedir.

anneannem orda otururdu. ben cocukken gecekondu mahallesiydi. anneannemlerin oturdugu yer de oradaki tek planli yerlesim, yesiltepe kooperatif evleri. anneannemler, babalari oldukten sonra galata, balat ve birkac baska yerdeki emlaki satip kardesleriyle bolustukten kisa bir sure sonra dedemle evlenmis. paraya pek dokunmak istememisler, dedem o kooperatiflerden birine girmis. evler cift katli, bahceli filan. sene 60 kusur galiba.

ben cocukken sik sik giderdik oraya. araba tek tek gecerdi. sokakta cift kale mac yapilirdi, hem de ana caddede. bisiklet kiralayan biri vardi karsida. ozurlu bir oglu vardi, sonra ne oldu bilmiyorum. iyi insanlardi.

komsular birbirine x hanim, y bey diye hitap ederdi hep. biz kucukler de 'x hanimteyze' ya da 'y beyamca' demek zorundaydik. etrafta o zamanlar cok balkan gocmeni vardi, hepsi de iyi insanlardi.

sonra zamanla o gecekondular apartmanlara donustu. sokaklar kalabaliklasti. derken nufus da degisti. elli seneden beri orda oturan insanlar var tabii ama seksenlerde asagi mahalleler bayagi afgan barindirir oldu. bazi yerler tehlikeli olmaya basladi. sonrasinda teror donemi baslayinca kurt nufus akin etti. ardindan su anda da her yer suriyeli. tekstil, deri atolyeleri filan da cabasi.

sahile yuruyerek yarim saatte gidebileceginiz, her yeri yemyesil bir yer olan kendi halinde bir kenar mahalle olan zeytinburnu, su anda can cekisiyor. o boktan, dis cepheleri bir abuk 6-7 katli apartmanlarin arasinda kaldi anneannemlerin evi, kentsel donusume girecegi soylentileri var senelerdir ama kimse verilen miktari yeterli bulmadigi icin satmiyor. oturanlar kendi imkanlariyla tamir ettiriyorlar bahceli mustakil olanlari ama, o tarafta 4 katli apartman seklinde binalar da var. hepsi yikilmak uzere, ayakta zor duruyorlar. 1999 depremini nasil atlattiklari bile muamma.

velhasili kelam, gecekondudan sehirlesememeye uzanan yaklasik 40 senesini bildigim, acik hava sinemalarina daha 2000'lerin basinda bile rastlanan o ilce, su an can cekisiyor tum istanbul gibi.

bildiklerim bunlar.

birleşmiş milletler tarafsız bölgesi gibi her dilden, her milletten mülteciye, kaçağa ve it kopuk, serseriye ev sahipliği yapan ilçedir.

7 yıldır istanbul'da yaşıyorum, 4 5 kere mecburen gittim ve türkiye'ye bu kadar benzemeyen bir yeri ilk defa zeytinburnu'da gördüm. türkçe konuşan birisi bulabilmeniz için bir 10 15 dakika efor sarf etmeniz gerekmektedir.

istanbul'un ilçeleri alfabetik sıraya göre dizildiğinde en sonda olanı.

büşra'nın koku alma organı.

tarihi bağcılar, esenler, güngören'den daha eski bir gecekondu semti.

doğusunda fatih, kuzeydoğuda eyüpsultan, kuzeyinde bayrampaşa, batısında güngören, bakırköy, kuzeybatısında esenler, güneyinde ise marmara denizi'yle çevrilidir.

istanbulun dayağıyla meshur semtlerinden.ağız tadıyla dayak yiyemiyoruz diyenlerin huzur bulduğu mekan.

(bkz: sahil)

bir tarafı bakırköy'e, bir tarafı güngören'e bağlı olan, aslında merter'e daha yakın olan ve zeytinburnu ile pek alakası olmayan metro, metrobüs ve tramvay durağına verilmiş olan isim.

sahil yolu ile ünlü istanbul ilçesi.

dar sokakları, bodrumdaki konfeksiyon atölyeleri, kalabalığı, birbirine sıkışmış evleriyle 5 yıl kadar yaşadığım ilçedir.

tüm bu olumsuzluklara rağmen canlı, akıcı ve denize ulaşmanın rahatlığıyla kendine çeken bir şehirdir aynı zamanda.

edit: flood yapmadigim halde silmisler hahahahahaha nick benzerligi kurbani oldu saka gibi

birleşmiş milletler tarafsız bölgesi gibi ilçe. her türden insan var bir türk yok.

#2368201
sahil yolu görmemiş şahıs beyanı gördüm çokça da güldüm. sahil yolu görmek isteyenler anadolu yakasına gelip caddebostan'dan pendik'e kadar gidince sahil yolunun nasıl bir şey olduğunu öğrenirler belki.

bana o'nu hatırlatan semt.

içersindeki surlarla tarihi yarımadaya sınır oluşturan, istanbul'un büyük ilçelerinden biri.

nefret ettiğim ilçedir.

edit: sebebi çok.

11 yil çalıştım eski halinden yeni haline geçişi vay be dedirtiyor.tinerciler cirit atiyordu oralardi surekli tomalar gelirdi ..

anılarımızın yüzde doksanının gömüldüğü yerdir.

tarihsel olarak bir varoştur, asıl istanbul'a yakın kısımları rum ve ermeni yerleşim yerlerinden müteşekkildir ki merkezefendi'ye kadar uzanır buralar. o kadar leş ve güzellikler yaşadık ki buralarda anlatıyoruz inanmıyorlar. atlıyorum

şimdilerde çamurburnu demek daha doğru olur, inşaat kentsel dönüşüm toki falan

ismini ilk kurulduğu yerin sahilde bir burun şeklinde olmasından ve burada zeytin yetiştirilmesinden alır.

istanbul'un bir ilçesi.
yeri güzel olmasına rağmen bir bakırköy değildir.
hiç sevemediğim ilçe.