1.
1973 doğumlu trabzonlu şair ve cerrahpaşa tıp mezunu ender emiroğlu tarafından yazılmış 142 sayfalık şiir kitabı.
şairin denk gelme sonucu okuduğum ilk kitabı oldu, planlı bir okuma olmadığı ve şairi tanımadığım için neyle karşılaşacağımı bilmiyordum fakat son zamanlarda okuduğum en iyi şiir kitaplarından biriydi diyebilirim.
kitap ve şiirler hakkında konuşmam gerekirse; ekseriyetle anlam arama çabası, anlamsızlık, hayata dair travmalarımız ve bu travmalarla baş etme mücadelesi yani terapi yollarının şiirsel forma dönüşmüş hâliydi denilebilir.
hayat, yaşamak, ölüm, ayrılık, anı kavramının tam olarak ne olduğu, insanın evrendeki konumu, insan olmanın işlevi, acı çekmek, boşluk duygusu, hafif nihilizm, bolca felsefe ve ince bir eleştiri de var gibiydi denilebilecek tarzda kaleme alınmış şiirler yer alıyor. bu benim izlenimim, başkasında aynı intibâ uyanmayabilir.
zaten şiir hakkında spesifik bir şey söylenemez.
şiir özneldir; biraz düz yazıya çalan şiirler olduğunu da fark etsem de bu benim için problem değil, lâkin benim şiir anlayışıma yüzde yüz uyan bir tarz da değil, şiirde kafiyenin de olması gerekiyor.
kitaptan sevdiğim altını çizdiğim bazı dizeler bırakıp bitiriyorum.
"şeyler dedim neden hep anlamını yitirdi.
âsa nedir ki ışığı kendi içinde olana?
bağlarından kopartılınca insan bir hayvandan başka ne ki?
organizmayız biz ölüme planlıyız bunu görelim.
aslında yokum varlığın bir parçası olabilirim.
bugün sana yoruldum bir sigara yaktım."
şairin denk gelme sonucu okuduğum ilk kitabı oldu, planlı bir okuma olmadığı ve şairi tanımadığım için neyle karşılaşacağımı bilmiyordum fakat son zamanlarda okuduğum en iyi şiir kitaplarından biriydi diyebilirim.
kitap ve şiirler hakkında konuşmam gerekirse; ekseriyetle anlam arama çabası, anlamsızlık, hayata dair travmalarımız ve bu travmalarla baş etme mücadelesi yani terapi yollarının şiirsel forma dönüşmüş hâliydi denilebilir.
hayat, yaşamak, ölüm, ayrılık, anı kavramının tam olarak ne olduğu, insanın evrendeki konumu, insan olmanın işlevi, acı çekmek, boşluk duygusu, hafif nihilizm, bolca felsefe ve ince bir eleştiri de var gibiydi denilebilecek tarzda kaleme alınmış şiirler yer alıyor. bu benim izlenimim, başkasında aynı intibâ uyanmayabilir.
zaten şiir hakkında spesifik bir şey söylenemez.
şiir özneldir; biraz düz yazıya çalan şiirler olduğunu da fark etsem de bu benim için problem değil, lâkin benim şiir anlayışıma yüzde yüz uyan bir tarz da değil, şiirde kafiyenin de olması gerekiyor.
kitaptan sevdiğim altını çizdiğim bazı dizeler bırakıp bitiriyorum.
"şeyler dedim neden hep anlamını yitirdi.
âsa nedir ki ışığı kendi içinde olana?
bağlarından kopartılınca insan bir hayvandan başka ne ki?
organizmayız biz ölüme planlıyız bunu görelim.
aslında yokum varlığın bir parçası olabilirim.
bugün sana yoruldum bir sigara yaktım."
devamını gör...
"travma terapi" ile benzer başlıklar
travma
49