geceye bir anı bırak

çok yorgun olduğum günün sonunda dolmuşa bindim, kulaklığımı takıp en arkaya oturdum. şoför, saniyeye girecekmiş, yolcuları başka bi dolmuşa bindirmiş falan ben hiçbirini duymadım. birden ışıklar kapandı, pavyonumsu ışıklar yandı, yüksek sesle ankara havası çalmaya başladı. gittim, abi nereye gidiyoruz, dedim. sen, nereden çıktın, dedi. ben hep buradaydım, herkes nerede asıl, şoktayım. sanayiye girmem lazım, işin yoksa bi girelim çıkalım dedi. ödevim var, gelemem dedim. neyse, indim bi şekilde ama yanlışlıkla olabilir de diyebilirdim.