zaman tüneli

peş peşe tesadüfi karşılaşmalar. birini görür görmez çarpılması.

taşıma diyoruz biz o işe, daha önceden yazdığı sözlükten copy paste yani.

"siz geçici dünya malını istiyorsunuz. oysa allah ahireti kazanmanızı ister." (enfâl: 67)

ai bile yapamaz.

gülümseyince yüz verdi oluyor, biraz gülünce de hafif kadın. her şeye pislik attıkça insanlar da tef gibi gergin gezer oldu.
belki de hayatları yolunda gitmiyordur, berbat insanlara tahammül ediyorlardır, herkes polyanna olacak değil ya.

kendime bakmayacaksan not bırakma demişim. baktım ama bir yıldan fazla bir zaman geçmiş bu sayılmaz galiba haklı çıktım.

niyesini, nasılını bilmemekle birlikte içgüdüsel olduğuna kanaat getirdiğim eylem.

bir küçük kızımız var,ellerinizden öper. bizim gibi ufak çocuğu olan arkadaşlarımız var. erkek olanı var kız olanı var.

tüm çocukların ortak noktası, iş makinesi ve çöp arabası görünce hipnoz olmak.
yüzlerine gülümseme geliyor, heyecanlanıyor keratalar.

bu çocuklar gözümüzün önünde büyüdü, hepsi 6 aydan itibaren, bizimki dahil çöp arabası ve iş makinelerine aşık.
hal böyle iken, yetişkinlikte de iş makinesi izlemenin cezbedici olması daha doğal olmakla birlikte, niyesi ve nasılı tam bir soru işareti oluyor.

insanın 3-5 kişi toplanıp bir tane ekskavatör alıp kiraya veresi, boş kaldığında sağı solu kazası geliyor.

nasıl ikna edildim de bu masa başına geçtim?
bu hem yatıştırıcı hem de sinir bozucu bir iş. kırışıklıklar giderilirken çift çizgi olma durumu beni delirtiyor.
eski zamanda bunu düşünen akıl neden başka bir şey üretemedi ki? zorlu ve boş yere iş çıkartmış.
ütü yerine kırışmayan kumaşlar üretselerdi ve kırışanlardan kurtulsalardı daha iyi bir icat yapmış olabilirdi...
daha kolay ütü yapılmasına rağmen yine de bu olaya tişört dışında bulaşmak istemiyorum. :/

bu mümkün değil. taslaktan atsa bile çok zor.

bir iddiaya göre ikizler burcu klasiğiymiş.

dünyevi yaşamın sonsuz olduğunu sanan insanın durumu.

senin dışında gelişen kötü durumların seni etkilemesi ve hiç bir şey yapamamak.

en kolayı ve en makulundan çamaşır makinesi öneriyorum. :p
böyle şeyleri izleme olayı nedir bilemiyorum. yani niye izleniyor ki?

bitse de gitsek.

hıncal uluç, 83 yaşında vefat etmiş biri olarak prime time'ı halihazırda sonlanmış bir kimse idi.

adı hıncal (hınç al), kardeşi de öcal (öç al) olan, buradan bile insanı ürküten dengesiz bir beyefendiydi kendisi.

gereğinden fazla dahi hatırlanmıştır.
muhtemelen defne joy foster hakkında söyledikleri kendisini 2-3 yıl daha gündemde tutmuştur.
(evli çocuklu bir kadının başka bir erkeğin evinde kriz geçirip ölmesini eleştirmişti)

çağımız kimseyi ölümünden sonra gündemde tutacak bir çağ değil. buram buram hız ve tüketim çağında yaşıyoruz.
bugün gündemde cüneyt özdemir, fatih altaylı v.s var. 2 sene televizyona, youtube'a çıkmasalar unutulur giderler.

kendisi, çapından fazla dahi hatırlanmış bir kimse olup, iyi ki unutulmuştur.

zaman kaybı ve üniversite sonrası diplomalı işsiz.
bölüm açıyorlar ama iş bulma olanağı sağlamıyorlar.
bir çocuğu eğitip istediği meslek alanında geliştirmek 14-16 yıl sürüyor. bu aşırı uzun bir süreç.
dediğim gibi iş olanağı bile kesin değilken bu kadar zamandan çalmasından hoşlanmıyorum.
öğretici değil nasıl düşünmeyi de öğretmiyor tam. anca ezbere dayalı ve ne düşüneceğini öğretip soyut zekayı sınırlandırıyor ve köreltiyor.
eğitim anlayışı da sistemi de yok.

mirdir mir.

alın. bütün gün buna bakıyorum.

gerçekte bulamadığımda pinterestten izliyorum. koca makineler uçsuz bucaksız ekili tarlaları hemencecik dümdüz ediyor. mısır biçme, havuç toplama görüntüleri etkileyici. mahsül içinde hayvan varsa muhtemelen kaçamıyorlar. onlara yazık oluyor.

kendine baktığı her zwman güzeldir. nebahat cehre gibi maşallah kadina.

eğer entrylerinden cinsiyetini anlayamamışsam ya da emin değilsem adını sorarım. baktım adı da unisex bir isim cinsiyetini öğrenmeme yarayacak konuları açarım. bunu da kendi cinsiyetimi söyleyerek yaparım. baktım hala daha emin değilim konuyu ikili ilişkilere getirir en son sevgilisinin cinsiyetini öğrenmeye çalışırım.

tüm bunlara rağmen hala daha öğrenemediysem malım der, yaradana sığınıp yürürüm. işte olayın yanlışlık kısmı da tam burada olur. ha kadın taklidi yapan erkektir ona bir şey diyemem ama şimdiye kadar yanlışlıkla da olsa -emin olmadığım durumlardan bahsediyorum- erkek çıkmadı yürüdüklerim. umarım hiçbir zaman da çıkmaz.