zaman tüneli

kulaklığı küpe yaptı. *

fotoğraf çekmek dışında neredeyse hiç, ki öyle sık foto da çekmem. hakikaten neredeyse hiç yani. bazen aylarca telefonla konuşmuyorum bile. internete zaten girmiyorum telefonla.

viski koka kola

nasıl bir koku sorusuyla cevaplanır.

iletişim dünyadaki en önemli şeydir. iletişim kurduğunuz kişileri tanımak çok daha da önemlidir.

bu insan grubundan bazıları da komşulardır. komşunun da hayırlısı. kimisinde kıskançlık, dedikodu, nefret ne ararsan var. bunlar, yüze güler arkadan kuyu kazmaya çalışırlar. hayatınıza maydanoz olmak isterler. bu kişilerin sınırları net çizmeli. iletişim hamlelerine zamanında karşılık verilmeli. iletişim kurarken hesap yapılmalıdır.

neticede iletişim kurarken bin düşünüp bir adım atmalı. beden dili, ses tonu, kelimeler hepsi ama hepsi muhataba göre dikkatle seçilmelidir. unutmayın "laf ola kese başı laf ola bitire savaşı"

dikkat dağıtır utandırır

open.spotify.com/intl-tr/tr...

bu şarkıyı açın, ofis balkan ülkelerindeki bir mahalleye dönmezse kiristof değilim.

arada yaptığım eylem.

tahminim 60 olmadan, alzheimer (dedem ve teyzem alzheimer hastalığından vefat ettiler) ya da kalp krizinden (büyükbabam ve amcam kalp krizinden vefat ettiler, babama da envai çeşit kalp müdehalesi yapıldı) ölüp gideceğim. o yüzden zaten içim rahat bir şekilde alkole abanıp kendimi alkole bağlı başka bir hastalıktan götürmeye çalışıyorum.

ben bu oyunu bozarım…*

"pelvaaann pelvan.. altta kaldım diye erinmee.
üste çıktım diye övünmeee.."
(yok lan bu başka bişey içindi glb. :)

gerçek bir sorunsal. nitelikli sözlük:)

o kadar belirsiz ki... korkunç olabilecek kadar belirsiz.

sevmediğim bir çiçek. neden sevmediğimi anladım, sabah bundan gelmiş, hapşırmaktan burnum düşecek mazallah.

küçükken mimar olmak istemiştim. çünkü tasarım yapmak ve evleri dizayn etmek tam bana göre bir işti. sonra endüstri ürünleri tasarımı diye bir meslek alanı olduğunu keşfedip ona bi merak saldım. misal şu an togg'u ben tasarlamış olabilirdim veya limonu sıkıp sprey haline getiren daha akılcı tasarımlarım da olabilirdi.

sonra, ders çalışmak için her zorlandığımda kitabın etrafına resimler çizerken saatlerce istikrarlı bir şekilde ders çalışmanın hiç bana göre olmadığını keşfettim, son deneme sınavında bir ilçe derecesi de patlatmıştım oysa ki. ama bunun tembel bünyem için bir önemi yoktu, ben sanat sepet tasarım masarım bir şeyler yapmalıydım, çünkü o zaman ders çalışmak zorunda kalmayacaktım.

ancak bu dönem ne yazık ki ecevit'in önüne yazar kasa fırlatılan yıllara denk geliyordu. ve benden ziyade dolarla iş yapmış babamın tl devalüasyonu sonrasındaki ekonomik durumunun sebep olduğu psikolojik durum geleceğimle ilgili söz sahibi olmuştu, dolaylı olarak. bir taraftan da o yaşlarda bile toplumsal konulara ilgi duyan, en sevdiği şey ansiklopedi okumak olan bir velettim ve aslında hukuk benim için biçilmiş bir kaftandı. hoş, o zamanlardaki hazırcevap ve çokbilmiş çocuktan şimdi bile pek hazzetmem doğrusu.

gel zaman git zaman, hiç tahmin etmediğim, aklımın ucundan geçmeyen yollardan geçip en sonunda o sevimsiz çocuğun yapabileceği mesleğe sahip oldum. sorun şu ki, artık o mesleği yapabilecek kişi ben değildim çünkü artık ne hazırcevap ne de çokbilmiş, hatta bildiklerinin büyük kısmını unutmuş, hatta bildiği yanıldığına yetmeyen birisi olmuştum artık. işin kötüsü, sanata olan ilgim ve yeteneğim de zamanla körelmişti. limonu sprey haline getiren tasarım da çoktan yapılmıştı.

şu an en iyi yapabildiğim şey turşu. çok güzel meze de yaparım, onu da eklemiş olayım. bir diğer taraftan bu ülkenin yerel ve saklı lezzetlerine de ayrı bir ilgi duyduğumdan ve her gittiğim şehirde tattığım şerbetler ve osmanlı mutfağına da meraklı olmam nedeniyle bir şerbetçi açma fikrim var, yakın arkadaşlarım çok iyi bilirler. ancak bunun için de para yok. ayrıca herkeşler de kahve içiyor, kime içireceksin demirhindiyi.

ne uzun bir yazı oldu bu. şimdi hayalimdeki mesleği yapıyor olsaydım şu sayfayı hiç açmamış ve bu yazıyı hiç yazmamış olacaktım. işte hayalindeki mesleği yapamamanın acısı budur.

not;: sirkeyle tabii ki.

akp kaldıkça'arka sokaklar'la kapıştırılacak hissi var..!

hayrolsun dilerim.

her şerde bir hayır vardır sözünün yaşatılması için dünyaya gönderildiğimi düşünmekteyim. şer bir hayat.

her şerde bir hayır vardır.

hayallerimde bir meslek bile yoktu. deli gibi hayal kuran benin hayalinde meslek yoktu. dedim ya kendimle tanışmaktayım. her gün yeni bir bilgi öğreniyorum kendime dair. ne boş ne ummadığım bir insan çıktım. kendimden etmiyorum nefret nefretten nefret ederim. şaşırttı yalnızca sıfır.

sivilcelerimi de çizen chatgpt ye sevgilerimi sunuyorum.

#3810263
hoş geldiniz sayın yazar.
teşekkür ettim ve keyifli sözlükler diledim size.

kendisine bu videoyu armağan ediyorum. aptal gibi davranma yoksa senin kafanı kırarım.

nasıl olsa hepsi aynı kapıya çıkıyor: